Wijnen

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Als vader en zoon Borman half de jaren 90 een stuk van de originele Spier wijngaarden kopen begint de geschiedenis van Boschkloof Wines. De aanwezige wijnstokken – vooral de weinig interessante Kaapse Riesling – worden grotendeels gerooid en heraangeplant met syrah en cabernet franc, enkel de reeds bestaande chardonnay en cabernet sauvignon blijft behouden. Een volledig nieuwe infrastructuur wordt vanaf nul opgebouwd en de eerste wijnen worden gebotteld. Als we nu terugblikken op de prille geschiedenis van het na-apartheid wijngebeuren, kunnen we zoon Jacques gerust beschrijven als een van de pioniers van het huidige Kaapse wijnsucces.
Met de komst in 2010 van 3e generatie Reenen Borman, heeft de stijl van wijnen een iets modernere insteek gekregen. Waar de wijnen van Jacques soms net iets te rustieke trekken vertoonden, weet zoonlief het immense potentieel van de wijngaarden die uitkijken over False Bay optimaal te gebruiken. Een iets frissere, meer hedendaagse stijl voor zowel de witte als rode variant met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte is het resultaat. Zonder ook maar een seconde af te wijken van de succesformule van zijn papa heeft Reenen op enkele jaren tijd de wijnen van het familiedomein een elegantie injectie gegeven die hen een plaats verschaft bij het allerbeste wat de Kaap te bieden heeft.

Wanneer de jonge Californiër Josh Jensen tijdens zijn studies aan de universiteit van Oxford in aanraking komt met de wijnen van Bourgogne en per toeval terecht komt in de plukploeg van Domaine de la Romanée- Conti, begint het Calera verhaal.
Overtuigd dat enkel kalksteen pinot noir de nodige diepte en verouderingspotentieel kan geven, gaat hij naarstig op zoek in zijn thuisbasis naar het juiste terroir. Na een zoektocht van bijna drie jaar, vindt hij nabij Hollister het mount Harlan gebied in Central Coast, zo’n 120 km ten zuiden van San Francisco. In 1975 begint hij – op een hoogte van 700 meter – hoofdzakelijk pinot noir aan te planten, aangevuld met chardonnay, viognier en aligoté, tot hij vandaag zo’n 40 ha beplante wijngaarden heeft. Hij construeerde de wijnkelder zo, dat gans het vinificatie proces volledig verloopt volgens de principes van de zwaartekracht, om de wijnen zo min mogelijk te verstoren. Er wordt niet (over)gepompt, gisting verloopt langzaam aan zeer lage temperatuur en na de gisting wordt de wijn onmiddellijk overgebracht naar de barriques.
Josh Jensen wordt ondertussen beschouwd als één der grootste pinot noir wijnmakers en zijn cru wijnen Jensen, Selleck, Reed, Mills, de Villiers en Ryan zijn een toonbeeld van finesse en ras met een waanzinnig verouderingspotentieel. En ondertussen ook één van de meest gezochte wijnen van deze planeet.

Cap Maritime is het nevenproject van Gottfried Mocke en Marc Kent, zonder verwijzing naar maar wel onder de beschermende vleugels van Boekenhoutskloof. Ondanks de schitterende wijnen die er onder leiding van deze twee getalenteerde wijnmakers worden gemaakt, heeft Gottfried nooit onder stoelen of banken gestoken dat de Bourgondische druiven altijd zijn grote liefde zijn geweest.
De Hemel-en-Aarde vallei, op een boogscheut van de Stille Oceaan, beschikt over een uniek microklimaat waar vooral chardonnay en pinot noir uitstekend gedijen. Het was voor beide heren dan ook een evidentie dat de druiven voor hun mini project van deze regio zouden komen. Rosa Kruger, de meest befaamde wijngaardmanager van de Kaap, kreeg de opdracht om op een uniek stuk grond nieuwe aanplant van beide druiven te coördineren, en hen – tot deze wijngaarden de nodige maturiteit hebben vergaard – te voorzien van het best mogelijke fruit van hetzelfde terroir.
De eerste resultaten zijn zonder meer verbluffend en dragen onmiskenbaar de typische Gottfried Mocke stempel waar hij in een vorig leven bij Chamonix zoveel lof mee heeft geoogst. De witte variant kan je makkelijk verwarren met de beste wijnen uit de Mâconnais, terwijl de rode variant minder makkelijk in een vakje te plaatsen valt en eerder flirterig gedrag vertoont met zijn Nieuw-Zeelandse broertjes, maar allebei zijn het wijnen die we nu al bij het allerbeste van de Kaap mogen rekenen.

Chris en zijn vrouw Suzaan zijn eigenlijk een echt typevoorbeeld van de jonge Zuid-Afrikaanse wijnmaker. Gepassioneerd door wijn, allebei oenologie studies gedaan aan de Stellenbosch universiteit, samen heel de wereld rondgereisd om stage te lopen bij toonaangevende wijnhuizen en dan uiteindelijk in hun thuisland een wijnhuis opstarten en gebruik maken van het immense oude wijngaarden arsenaal in de west kaap. In dit geval wel met heel veel succes, kunnen we, zonder ook maar een heel klein beetje te overdrijven stellen. De release van hun eerste jaargang Cartology (vrij vertaald het bestuderen van landkaarten) 2011 was een selectie van het beste oude Chenin fruit dat ze konden vinden en eigenlijk hun manier om aan de wereld kenbaar te maken wat ze in de nabije toekomst konden verwachten. Sindsdien zijn ze als een komeet naar het wijnfirmament geschoten en produceren ze tot de verbeelding sprekende micro-cuvées met namen als Fire By Night, Huilkrans, Magnetic North Mountain Makstok en andere Nautical Dawns. Ontroerend mooie chenin blancs met een occasionele semillon splash die ook in het noordwesten van Frankrijk met argusogen worden gevolgd.

Chris en zijn vrouw Suzaan zijn eigenlijk een echt typevoorbeeld van de jonge Zuid-Afrikaanse wijnmaker. Gepassioneerd door wijn, allebei oenologie studies gedaan aan de Stellenbosch universiteit, samen heel de wereld rondgereisd om stage te lopen bij toonaangevende wijnhuizen en dan uiteindelijk in hun thuisland een wijnhuis opstarten en gebruik maken van het immense oude wijngaarden arsenaal in de west kaap. In dit geval wel met heel veel succes, kunnen we, zonder ook maar een heel klein beetje te overdrijven stellen. De release van hun eerste jaargang Cartology (vrij vertaald het bestuderen van landkaarten) 2011 was een selectie van het beste oude Chenin fruit dat ze konden vinden en eigenlijk hun manier om aan de wereld kenbaar te maken wat ze in de nabije toekomst konden verwachten. Sindsdien zijn ze als een komeet naar het wijnfirmament geschoten en produceren ze tot de verbeelding sprekende micro-cuvées met namen als Fire By Night, Huilkrans, Magnetic North Mountain Makstok en andere Nautical Dawns. Ontroerend mooie chenin blancs met een occasionele semillon splash die ook in het noordwesten van Frankrijk met argusogen worden gevolgd.

Chris en zijn vrouw Suzaan zijn eigenlijk een echt typevoorbeeld van de jonge Zuid-Afrikaanse wijnmaker. Gepassioneerd door wijn, allebei oenologie studies gedaan aan de Stellenbosch universiteit, samen heel de wereld rondgereisd om stage te lopen bij toonaangevende wijnhuizen en dan uiteindelijk in hun thuisland een wijnhuis opstarten en gebruik maken van het immense oude wijngaarden arsenaal in de west kaap. In dit geval wel met heel veel succes, kunnen we, zonder ook maar een heel klein beetje te overdrijven stellen. De release van hun eerste jaargang Cartology (vrij vertaald het bestuderen van landkaarten) 2011 was een selectie van het beste oude Chenin fruit dat ze konden vinden en eigenlijk hun manier om aan de wereld kenbaar te maken wat ze in de nabije toekomst konden verwachten. Sindsdien zijn ze als een komeet naar het wijnfirmament geschoten en produceren ze tot de verbeelding sprekende micro-cuvées met namen als Fire By Night, Huilkrans, Magnetic North Mountain Makstok en andere Nautical Dawns. Ontroerend mooie chenin blancs met een occasionele semillon splash die ook in het noordwesten van Frankrijk met argusogen worden gevolgd.

Als in het gezegende jaar 1969 een Belg voor het eerst in 30 jaar de Tour wint, een Amerikaan rondwandelt op de maan en de Beatles hun laatste concert geven, kan Maurice Martin niet achterblijven en schrijft hij deel 1 van de geschiedenis van dit familiedomein en bottelt zijn eerste wijn. Als begin de jaren 90 zijn zonen Richard en Stéphane klaar zijn om hem op te volgen begint hoofdstuk 2 van dit succesverhaal.
Nieuwe wijngaarden worden gekocht of aangeplant, de vinificatiefaciliteiten gemoderniseerd, en de distributie in binnen- en buitenland geprofessionaliseerd. Maar vooral wordt er door de 2 bescheiden, maar vastberaden broers een lange termijn visie uitgetekend die het domein zou klaarstomen voor de 21e eeuw.
Vandaag telt het domein meer dan 27 ha wijngaarden, verdeeld over 60 verschillende percelen in Saint-Véran, Macon-Davayé, Pouilly-Vinzelles en Pouilly-Fuissé. De verschillende cuvées worden steeds met zeer veel respect voor hun terroir en specifieke karakteristieken eigen aan de chardonnay druif gevinifieerd en streven naar het perfecte huwelijk tussen elegantie, minerale expressie en subtiliteit.

Als in het gezegende jaar 1969 een Belg voor het eerst in 30 jaar de Tour wint, een Amerikaan rondwandelt op de maan en de Beatles hun laatste concert geven, kan Maurice Martin niet achterblijven en schrijft hij deel 1 van de geschiedenis van dit familiedomein en bottelt zijn eerste wijn. Als begin de jaren 90 zijn zonen Richard en Stéphane klaar zijn om hem op te volgen begint hoofdstuk 2 van dit succesverhaal.
Nieuwe wijngaarden worden gekocht of aangeplant, de vinificatiefaciliteiten gemoderniseerd, en de distributie in binnen- en buitenland geprofessionaliseerd. Maar vooral wordt er door de 2 bescheiden, maar vastberaden broers een lange termijn visie uitgetekend die het domein zou klaarstomen voor de 21e eeuw.
Vandaag telt het domein meer dan 27 ha wijngaarden, verdeeld over 60 verschillende percelen in Saint-Véran, Macon-Davayé, Pouilly-Vinzelles en Pouilly-Fuissé. De verschillende cuvées worden steeds met zeer veel respect voor hun terroir en specifieke karakteristieken eigen aan de chardonnay druif gevinifieerd en streven naar het perfecte huwelijk tussen elegantie, minerale expressie en subtiliteit.

De familie van de huidige mede-eigenares Clémence heeft de voorbije anderhalve eeuw zeer nadrukkelijk haar stempel gedrukt op dit klassiek wijnhuis. Weliswaar met pieken en dalen en vaak met de nodige (familiale) turbulenties, maar met een aantrekkingskracht die er voor zorgde dat er toch steeds weer een telg zich geroepen voelde om de familietraditie verder te zetten. Het domein was de absolute ster van de Côte Challonnaise in de jaren 60 en 70, onder het bewind van Clémence haar grootvader, maar moest nadien terug veel van haar rénommée prijsgeven. Het was pas terug in 2010, toen Clémence en haar echtgenoot Baptiste Dubrulle beslisten om het domein in handen te nemen, dat er terug een zweem van positivisme werd waargenomen.
Ze namen de dagelijkse leiding zelf stevig in handen en beslisten om in het hoofdgebouw te gaan wonen dat op de top van een heuvel ligt met een fabuleus zich op Clos la Folie en het culinaire dorp Chagny en omgeven is door de 13 hectare wijngaarden – 60% wit en 40% rood – die eigendom zijn van het domein en allemaal gelegen in de appellatie Rully. Ondanks beperkte financiële middelen werd de wijnmakerij en haar complete uitrusting gemoderniseerd, wijngaarden werden terug in optima forma gebracht en in samenwerking met de nieuwe oenoloog een filosofie uitgetekend die tot succes moest leiden en gebaseerd is op eenvoudige principes. Minimale interventie in de wijngaarden, lage rendementen en een zeer gedoseerd houtgebruik zorgen voor de ultieme expressie van de veelal oude wijnstokken in de verschillende cuvées. Het doel om zich terug bij de top van Rully te scharen is in een mum van tijd volbracht en we hebben zo’n flauw vermoeden dat het dit keer wel eens voor een heel lange tijd zou kunnen zijn.

De familie van de huidige mede-eigenares Clémence heeft de voorbije anderhalve eeuw zeer nadrukkelijk haar stempel gedrukt op dit klassiek wijnhuis. Weliswaar met pieken en dalen en vaak met de nodige (familiale) turbulenties, maar met een aantrekkingskracht die er voor zorgde dat er toch steeds weer een telg zich geroepen voelde om de familietraditie verder te zetten. Het domein was de absolute ster van de Côte Challonnaise in de jaren 60 en 70, onder het bewind van Clémence haar grootvader, maar moest nadien terug veel van haar rénommée prijsgeven. Het was pas terug in 2010, toen Clémence en haar echtgenoot Baptiste Dubrulle beslisten om het domein in handen te nemen, dat er terug een zweem van positivisme werd waargenomen.
Ze namen de dagelijkse leiding zelf stevig in handen en beslisten om in het hoofdgebouw te gaan wonen dat op de top van een heuvel ligt met een fabuleus zich op Clos la Folie en het culinaire dorp Chagny en omgeven is door de 13 hectare wijngaarden – 60% wit en 40% rood – die eigendom zijn van het domein en allemaal gelegen in de appellatie Rully. Ondanks beperkte financiële middelen werd de wijnmakerij en haar complete uitrusting gemoderniseerd, wijngaarden werden terug in optima forma gebracht en in samenwerking met de nieuwe oenoloog een filosofie uitgetekend die tot succes moest leiden en gebaseerd is op eenvoudige principes. Minimale interventie in de wijngaarden, lage rendementen en een zeer gedoseerd houtgebruik zorgen voor de ultieme expressie van de veelal oude wijnstokken in de verschillende cuvées. Het doel om zich terug bij de top van Rully te scharen is in een mum van tijd volbracht en we hebben zo’n flauw vermoeden dat het dit keer wel eens voor een heel lange tijd zou kunnen zijn.

De familie van de huidige mede-eigenares Clémence heeft de voorbije anderhalve eeuw zeer nadrukkelijk haar stempel gedrukt op dit klassiek wijnhuis. Weliswaar met pieken en dalen en vaak met de nodige (familiale) turbulenties, maar met een aantrekkingskracht die er voor zorgde dat er toch steeds weer een telg zich geroepen voelde om de familietraditie verder te zetten. Het domein was de absolute ster van de Côte Challonnaise in de jaren 60 en 70, onder het bewind van Clémence haar grootvader, maar moest nadien terug veel van haar rénommée prijsgeven. Het was pas terug in 2010, toen Clémence en haar echtgenoot Baptiste Dubrulle beslisten om het domein in handen te nemen, dat er terug een zweem van positivisme werd waargenomen.
Ze namen de dagelijkse leiding zelf stevig in handen en beslisten om in het hoofdgebouw te gaan wonen dat op de top van een heuvel ligt met een fabuleus zich op Clos la Folie en het culinaire dorp Chagny en omgeven is door de 13 hectare wijngaarden – 60% wit en 40% rood – die eigendom zijn van het domein en allemaal gelegen in de appellatie Rully. Ondanks beperkte financiële middelen werd de wijnmakerij en haar complete uitrusting gemoderniseerd, wijngaarden werden terug in optima forma gebracht en in samenwerking met de nieuwe oenoloog een filosofie uitgetekend die tot succes moest leiden en gebaseerd is op eenvoudige principes. Minimale interventie in de wijngaarden, lage rendementen en een zeer gedoseerd houtgebruik zorgen voor de ultieme expressie van de veelal oude wijnstokken in de verschillende cuvées. Het doel om zich terug bij de top van Rully te scharen is in een mum van tijd volbracht en we hebben zo’n flauw vermoeden dat het dit keer wel eens voor een heel lange tijd zou kunnen zijn.

De familie van de huidige mede-eigenares Clémence heeft de voorbije anderhalve eeuw zeer nadrukkelijk haar stempel gedrukt op dit klassiek wijnhuis. Weliswaar met pieken en dalen en vaak met de nodige (familiale) turbulenties, maar met een aantrekkingskracht die er voor zorgde dat er toch steeds weer een telg zich geroepen voelde om de familietraditie verder te zetten. Het domein was de absolute ster van de Côte Challonnaise in de jaren 60 en 70, onder het bewind van Clémence haar grootvader, maar moest nadien terug veel van haar rénommée prijsgeven. Het was pas terug in 2010, toen Clémence en haar echtgenoot Baptiste Dubrulle beslisten om het domein in handen te nemen, dat er terug een zweem van positivisme werd waargenomen.
Ze namen de dagelijkse leiding zelf stevig in handen en beslisten om in het hoofdgebouw te gaan wonen dat op de top van een heuvel ligt met een fabuleus zich op Clos la Folie en het culinaire dorp Chagny en omgeven is door de 13 hectare wijngaarden – 60% wit en 40% rood – die eigendom zijn van het domein en allemaal gelegen in de appellatie Rully. Ondanks beperkte financiële middelen werd de wijnmakerij en haar complete uitrusting gemoderniseerd, wijngaarden werden terug in optima forma gebracht en in samenwerking met de nieuwe oenoloog een filosofie uitgetekend die tot succes moest leiden en gebaseerd is op eenvoudige principes. Minimale interventie in de wijngaarden, lage rendementen en een zeer gedoseerd houtgebruik zorgen voor de ultieme expressie van de veelal oude wijnstokken in de verschillende cuvées. Het doel om zich terug bij de top van Rully te scharen is in een mum van tijd volbracht en we hebben zo’n flauw vermoeden dat het dit keer wel eens voor een heel lange tijd zou kunnen zijn.

De familie van de huidige mede-eigenares Clémence heeft de voorbije anderhalve eeuw zeer nadrukkelijk haar stempel gedrukt op dit klassiek wijnhuis. Weliswaar met pieken en dalen en vaak met de nodige (familiale) turbulenties, maar met een aantrekkingskracht die er voor zorgde dat er toch steeds weer een telg zich geroepen voelde om de familietraditie verder te zetten. Het domein was de absolute ster van de Côte Challonnaise in de jaren 60 en 70, onder het bewind van Clémence haar grootvader, maar moest nadien terug veel van haar rénommée prijsgeven. Het was pas terug in 2010, toen Clémence en haar echtgenoot Baptiste Dubrulle beslisten om het domein in handen te nemen, dat er terug een zweem van positivisme werd waargenomen.
Ze namen de dagelijkse leiding zelf stevig in handen en beslisten om in het hoofdgebouw te gaan wonen dat op de top van een heuvel ligt met een fabuleus zich op Clos la Folie en het culinaire dorp Chagny en omgeven is door de 13 hectare wijngaarden – 60% wit en 40% rood – die eigendom zijn van het domein en allemaal gelegen in de appellatie Rully. Ondanks beperkte financiële middelen werd de wijnmakerij en haar complete uitrusting gemoderniseerd, wijngaarden werden terug in optima forma gebracht en in samenwerking met de nieuwe oenoloog een filosofie uitgetekend die tot succes moest leiden en gebaseerd is op eenvoudige principes. Minimale interventie in de wijngaarden, lage rendementen en een zeer gedoseerd houtgebruik zorgen voor de ultieme expressie van de veelal oude wijnstokken in de verschillende cuvées. Het doel om zich terug bij de top van Rully te scharen is in een mum van tijd volbracht en we hebben zo’n flauw vermoeden dat het dit keer wel eens voor een heel lange tijd zou kunnen zijn.

Wanneer de broers Martin – drijvende kracht achter Domaine de la Croix Senaillet – in 2015 de kans zien om de befaamde Mont-Epin heuvel aan te kopen, twijfelen ze geen halve seconde. De met acacia en meidoorn begroeide heuvel bewaakt als het ware de twee wijngaarden die zijn verdeeld over enerzijds Viré-Clessé en anderzijds Mâcon-Péronne, beide nog onderverdeeld in een generieke en specifieke wijn(gaard), met elk hun eigen identiteit. Gezien de exceptionele ligging en terroir van deze wijngaarden, beslisten Richard en Stéphane om de wijnen niet te bottelen onder hun succesvolle Croix Senaillet label, maar de wijnen de eigenheid te laten behouden die ze ruimschoots verdienen.

Wanneer de broers Martin – drijvende kracht achter Domaine de la Croix Senaillet – in 2015 de kans zien om de befaamde Mont-Epin heuvel aan te kopen, twijfelen ze geen halve seconde. De met acacia en meidoorn begroeide heuvel bewaakt als het ware de twee wijngaarden die zijn verdeeld over enerzijds Viré-Clessé en anderzijds Mâcon-Péronne, beide nog onderverdeeld in een generieke en specifieke wijn(gaard), met elk hun eigen identiteit. Gezien de exceptionele ligging en terroir van deze wijngaarden, beslisten Richard en Stéphane om de wijnen niet te bottelen onder hun succesvolle Croix Senaillet label, maar de wijnen de eigenheid te laten behouden die ze ruimschoots verdienen.

Wanneer Marc Kent van Boekenhoutskloof ons begin de jaren 2000 attent maakt op een nieuw project in Languedoc, hadden we nooit durven hopen dat eigenaars Tim Ford en Anthony Record, samen met wijnmaker Vincent Chansault, anno 2016 op zo een hoog niveau zouden meespelen. De ambities waren weliswaar torenhoog, de financiële middelen ruimschoots aanwezig, de gedrevenheid van Vince ongebreideld, maar we kunnen gerust stellen dat de realisatie van hun masterplan het origineel ruimschoots overstijgt, en dat had niemand voor mogelijk gehouden.
We kunnen hen daarom dan ook alleen maar alle krediet geven voor het rigoureus volgen van hun “overdelivering” strategie. Daar waar – na de nodige successen- vele van hun collega’s de prijzen snel naar hogere niveaus hevelen, heeft Gayda steeds hun vooraf uitgestippelde prijzenpolitiek blijven volgen en de consument altijd met veel respect behandeld, lees: veel wijn voor weinig geld gegeven.
De filosofie door het volledige gamma – van Flying Solo, over de Collection reeks en de Freestyle wijnen, tot Chemin de Moscou en het recentere Villa Mon Rêve – blijft, zowel in wit, rood als rosé, de reden waarom we 20 jaar geleden zo verliefd zijn geworden op deze regio. Lekkere, fruitgedreven wijnen, met veel respect voor terroir, druif en typiciteit.