Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.
Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.
Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.
