Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.
Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.
Domaine de Cristia is een familiebedrijf gesticht in 1942. Vroeger verkocht men alles in bulk, maar sinds 1999 toen Dominique en Baptiste aan het roer kwamen, word de volledige productie op het domein gebotteld. Zus en broer zijn de derde generatie van de familie Grangeon die het domein runnen. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen (Cristia is genoemd naar de lieux-dits waar 90% van hun Châteauneuf wijngaarden liggen), maar we staan elk jaar weer versteld van de enorm hoge kwaliteit en reliëf van de onder Cotes-du-Rhône label gebottelde wijnen.
Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.
Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.
Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.
Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.
Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.
Wijnen die zeer expresief, uitbundig met subtiele mineraliteit voelen zich het beste thuis in dit glas.
het glas accentueert complexiteit en finesse.
bv: Chardonnay, Chianti, Riesling en witte Chateauneuf-du-Pape.
Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.
