Wijnen

Op de hellingen van de Riebeekberg – een plek waar op het einde van de 19e eeuw intensief naar goud werd gezocht – bevinden zich de wijngaarden die zorgen voor het fruit van deze speciale botteling. Voor Boekenhoutskloof deze uitzonderlijke site aankocht in 2013, werd het geoogste fruit verkocht aan verschillende topproducenten uit de Swartland regio. Toevallig proefden we tijdens een bezoek in 2017 uit 2 verschillende foudres een chenin blanc en en syrah, die nog geen definitieve bestemming hadden gekregen en waarvan we danig onder de indruk waren. Het bleek te gaan om een oudere wijngaard met prachtig chenin fruit en een aangrenzend perceel met relatief jong aangeplante syrah wijnstokken die – zoals we konden proeven – overduidelijk voorbestemd waren om ooit te eindigen in een van de topcuvees van het domein met het etiket van de 7 stoelen. Op onze vriendelijke suggestie of het misschien geen optie was om deze 2 wijnen onder een verschillend label te bottelen werd aanvankelijk wat aarzelend gereageerd, maar na een nachtelijke onderhandelingsronde op het terras van The Royal Hotel in Riebeek Kasteel werd het wijze besluit genomen om het micro-project Patina boven de doopvont te houden en wij de verdelers zouden zijn voor het grootste deel van de productie.

Het solo wijnproject van Kevin Judd stond eigenlijk met een dikke stift in de sterren geschreven. Als hij in 1993, samen met zijn echtgenote Kimberley, zijn eerste wijngaard aankoopt in Rapaura, aan de oever van de Wairau rivier, dopen ze haar Greywacke, naar de meest voorkomende en alomtegenwoordige rivierkeien die verspreid liggen in de wijngaard. De naam wordt geregistreerd, met in het achterhoofd een vaag plan om het ooit te gebruiken als de identiteit voor een eigen wijnlabel.
Als hij in 2008 beslist om na 25 jaar te stoppen als chef-wijnmaker bij het iconische Cloudy Bay, vallen de puzzelstukken al snel op hun plaats. Hij mag gebruik maken van de faciliteiten van zijn makkers van het eerste uur bij CB op Dog Point winery en de trein is vertrokken.
Vanzelfsprekend wordt zo’n debuut met argusogen gevolgd door gans de wijnwereld, maar de verwachtingen worden al snel meer dan ingelost. De eerste jaargang Greywacke Sauvignon Blanc 2009 is een daverend succes en neemt onmiddellijk een prominente plaats in aan de absolute top van de Nieuw-Zeelandse wijnscene, om daar tot op de dag van vandaag te blijven.

Het solo wijnproject van Kevin Judd stond eigenlijk met een dikke stift in de sterren geschreven. Als hij in 1993, samen met zijn echtgenote Kimberley, zijn eerste wijngaard aankoopt in Rapaura, aan de oever van de Wairau rivier, dopen ze haar Greywacke, naar de meest voorkomende en alomtegenwoordige rivierkeien die verspreid liggen in de wijngaard. De naam wordt geregistreerd, met in het achterhoofd een vaag plan om het ooit te gebruiken als de identiteit voor een eigen wijnlabel.
Als hij in 2008 beslist om na 25 jaar te stoppen als chef-wijnmaker bij het iconische Cloudy Bay, vallen de puzzelstukken al snel op hun plaats. Hij mag gebruik maken van de faciliteiten van zijn makkers van het eerste uur bij CB op Dog Point winery en de trein is vertrokken.
Vanzelfsprekend wordt zo’n debuut met argusogen gevolgd door gans de wijnwereld, maar de verwachtingen worden al snel meer dan ingelost. De eerste jaargang Greywacke Sauvignon Blanc 2009 is een daverend succes en neemt onmiddellijk een prominente plaats in aan de absolute top van de Nieuw-Zeelandse wijnscene, om daar tot op de dag van vandaag te blijven.

Stevig verankerd in Morogues, aan de meest oostelijke grens van de Loire vallei, ligt het domein van de familie Pellé. Vanzelfsprekend ligt de focus hier op het produceren van Menetou-Salon, die mede dankzij het visionaire pioniers werk van Henry (1930-2016) is uitgegroeid van het kleine nichtje naar een grote zus.
Paul-Henry, 4e generatie en jongste telg, volgde in 2007 Julien Zernott op, die na het plotse overlijden van Eric Pellé in 1995 het productieproces in handen nam. Op zeer jonge leeftijd, maar met de steun en expertise van zijn mama Anne, die na haar huwelijk het administratieve luik stevig in handen nam en nog steeds heeft, zette hij het familiewerk naadloos verder.
Wat we waarschijnlijk als zijn allergrootste verdienste kunnen stellen, is dat hij zich niet heeft laten beïnvloeden door tendensen en grillige jeugdzonden, maar met immens veel respect voor de wijngaarden en het werk van zijn voorouders een vervolg heeft gebreid aan hun succesverhaal. Met weliswaar zijn eigen accenten en persoonlijke inzichten, maar met steeds als doel een zo precies mogelijke expressie van terroir en druif in zijn wijnen te laten weerspiegelen.

Stevig verankerd in Morogues, aan de meest oostelijke grens van de Loire vallei, ligt het domein van de familie Pellé. Vanzelfsprekend ligt de focus hier op het produceren van Menetou-Salon, die mede dankzij het visionaire pioniers werk van Henry (1930-2016) is uitgegroeid van het kleine nichtje naar een grote zus.
Paul-Henry, 4e generatie en jongste telg, volgde in 2007 Julien Zernott op, die na het plotse overlijden van Eric Pellé in 1995 het productieproces in handen nam. Op zeer jonge leeftijd, maar met de steun en expertise van zijn mama Anne, die na haar huwelijk het administratieve luik stevig in handen nam en nog steeds heeft, zette hij het familiewerk naadloos verder.
Wat we waarschijnlijk als zijn allergrootste verdienste kunnen stellen, is dat hij zich niet heeft laten beïnvloeden door tendensen en grillige jeugdzonden, maar met immens veel respect voor de wijngaarden en het werk van zijn voorouders een vervolg heeft gebreid aan hun succesverhaal. Met weliswaar zijn eigen accenten en persoonlijke inzichten, maar met steeds als doel een zo precies mogelijke expressie van terroir en druif in zijn wijnen te laten weerspiegelen.

Stevig verankerd in Morogues, aan de meest oostelijke grens van de Loire vallei, ligt het domein van de familie Pellé. Vanzelfsprekend ligt de focus hier op het produceren van Menetou-Salon, die mede dankzij het visionaire pioniers werk van Henry (1930-2016) is uitgegroeid van het kleine nichtje naar een grote zus.
Paul-Henry, 4e generatie en jongste telg, volgde in 2007 Julien Zernott op, die na het plotse overlijden van Eric Pellé in 1995 het productieproces in handen nam. Op zeer jonge leeftijd, maar met de steun en expertise van zijn mama Anne, die na haar huwelijk het administratieve luik stevig in handen nam en nog steeds heeft, zette hij het familiewerk naadloos verder.
Wat we waarschijnlijk als zijn allergrootste verdienste kunnen stellen, is dat hij zich niet heeft laten beïnvloeden door tendensen en grillige jeugdzonden, maar met immens veel respect voor de wijngaarden en het werk van zijn voorouders een vervolg heeft gebreid aan hun succesverhaal. Met weliswaar zijn eigen accenten en persoonlijke inzichten, maar met steeds als doel een zo precies mogelijke expressie van terroir en druif in zijn wijnen te laten weerspiegelen.

We moeten ons hoeden om het woord cult of mythisch niet te vaak te gebruiken, maar in het geval van de wijnen van Isole e Olena, is dit zelfs niet een heel klein beetje overdreven. Wijnmaker en levende Chianti legende Paolo de Marchi, zijn 41e jaargang vergist ondertussen in de kelders, is als geen ander gepassioneerd door “zijn” regio en wijngaarden

We moeten ons hoeden om het woord cult of mythisch niet te vaak te gebruiken, maar in het geval van de wijnen van Isole e Olena, is dit zelfs niet een heel klein beetje overdreven. Wijnmaker en levende Chianti legende Paolo de Marchi, zijn 41e jaargang vergist ondertussen in de kelders, is als geen ander gepassioneerd door “zijn” regio en wijngaarden