Wijnen

Op de flanken van de Mont-Ventoux in Flassan, komende vanuit Bedoin waar al menig heroïsch fietsduel is uitgevochten, rijdt wijnmaker Paul Vendran zijn eigen koers. Eigenzinnig, zonder veel rekening te houden met wat de rest van het peloton of de supporter daar nu eigenlijk van denkt. Maar wat we de man wel moeten nageven, is dat hij wint en blijft winnen. Soms op kracht, dan weer verrassend op finesse, maar altijd met panache en vaak onvoorspelbaar. Op wijngebied weet hij als geen ander de identiteit van zijn streek en wijngaarden te vertalen naar zijn wijnen, en keer op keer te zorgen voor ongecomplexeerd drinkplezier met een heel grote hoofdletter D!

Op de flanken van de Bedoinese kant van de Mont-Ventoux in Flassan, rijdt wijnmaker Paul Vendran zijn eigen koers, zonder veel rekening te houden met wat de rest van het peloton of de supporter daar nu eigenlijk van denkt. Maar wat we de man wel moeten nageven, is dat hij wint en blijft winnen. Soms op kracht, dan weer verrassend op finesse, maar altijd met panache en vaak onvoorspelbaar. Op wijngebied weet hij als geen ander de identiteit van zijn streek en wijngaarden te vertalen naar zijn wijnen, en keer op keer te zorgen voor ongecomplexeerd drinkplezier met een heel grote hoofdletter D!

In Emporda, een stuk Catalonië dat sinds de jaren ’70 enkel en alleen bekend was voor het zon, zee en strand toerisme, heeft de gastronomie en wijnbouw de laatste 15 jaren de ganse streek op sleeptouw genomen. Oude, verlaten en slecht – of niet – onderhouden wijngaarden werden in ere hersteld en jonge wijnbouwers traden in de voetsporen van hun grootvaders, of stampten zelf een domein uit de grond. Josep Serra is de exponent van deze nieuwe generatie, en heeft op amper 10 jaar tijd een gamma uitgebouwd dat we niet enkel terugvinden op de wijnkaart van absolute wereldtoppers zoals El Celler de Can Rocca, maar ook en vooral op de tafel en in het glas van de echte wijnliefhebber.

In Emporda, een stuk Catalonië dat sinds de jaren ’70 enkel en alleen bekend was voor het zon, zee en strand toerisme, heeft de gastronomie en wijnbouw de laatste 15 jaren de ganse streek op sleeptouw genomen. Oude, verlaten en slecht – of niet – onderhouden wijngaarden werden in ere hersteld en jonge wijnbouwers traden in de voetsporen van hun grootvaders, of stampten zelf een domein uit de grond. Josep Serra is de exponent van deze nieuwe generatie, en heeft op amper 10 jaar tijd een gamma uitgebouwd dat we niet enkel terugvinden op de wijnkaart van absolute wereldtoppers zoals El Celler de Can Rocca, maar ook en vooral op de tafel en in het glas van de echte wijnliefhebber.

In Emporda, een stuk Catalonië dat sinds de jaren ’70 enkel en alleen bekend was voor het zon, zee en strand toerisme, heeft de gastronomie en wijnbouw de laatste 15 jaren de ganse streek op sleeptouw genomen. Oude, verlaten en slecht – of niet – onderhouden wijngaarden werden in ere hersteld en jonge wijnbouwers traden in de voetsporen van hun grootvaders, of stampten zelf een domein uit de grond. Josep Serra is de exponent van deze nieuwe generatie, en heeft op amper 10 jaar tijd een gamma uitgebouwd dat we niet enkel terugvinden op de wijnkaart van absolute wereldtoppers zoals El Celler de Can Rocca, maar ook en vooral op de tafel en in het glas van de echte wijnliefhebber.

Treiso – het kloppend hart van de Barbaresco regio- is de heimat van de familie Pelissero, met Giorgio als de huidige roerganger en de man die ervoor gezorgd heeft dat het domein in vette letters staat vermeld tussen alle belangrijke Nebbiolo producenten. Toen grootvader Luigi in 1960 de eerste wijnen bottelde van hun, nog steeds, meest prestigieuze wijngaard Vanotu, had hij waarschijnlijk nooit durven dromen dat het domein vandaag zo’n prominente plaats zou innemen in deze prestigieuze regio. Dankzij een zorgvuldig uitgekiende uitbreidingsstrategie, telt het domein vandaag 38 ha, goed voor een volume van 250.000 flessen, waarbij elke fles telkens zijn uiterste best doet om de beste ambassadeur te zijn van dit Piëmontese topdomein.

Wat begon als een project dat door de Zuid-Afrikaanse traditionele wijnwereld zeer meewarig werd bekeken, is vandaag een van de absolute topdomeinen uit de Kaapprovincie. Johan Reyneke, drijvende kracht, eigenaar en biodynamisch believer van het eerste uur, heeft in topwijnmaker Rudiger Gretschel de perfecte bondgenoot gevonden. Zonder te veel de nadruk op de gebruikte landbouwtechnieken te willen leggen, is hun beider bekommernis fantastische wijnen maken. Met een verbluffend resultaat.

Tomas Cusiné begon zijn privé project in 2003, nadat hij mee het familiale domein stevig op de rails had gezet. Zijn speeltuin zijn de hoog gelegen wijngaarden in Costers del Segre en Conca de Barbera, die garant staan voor een opmerkelijke frisse, minerale toets en die als een rode leidraad door het ganse gamma loopt. De prijzen van zijn wijnen, blijven ondanks de hoge scores van de internationale wijnpers, zeer mooi onder controle.

Met een wijngeschiedenis die zijn oorsprong kent aan het begin van de 20e eeuw, kunnen we gerust stellen dat de wortels van de familie Reale stevig verankerd zitten in de vruchtbare grond van Puglia. Waar er op het 250 ha grote domein eerst nog enkel bulkwijn werd geproduceerd en verkocht, werd vrij recent beslist om het allerbeste gedeelte van de oogst voor eigen label te vergisten en bottelen.
Het respect en de dankbaarheid voor hun vruchtbare heimat laat deze wijnmakers familie vooral blijken in de identiteit van hun verschillende bottelingen. De volle, krachtige stijl met voldoende fraîcheur is eenvoudigweg het logische gevolg van het mediterraan zeeklimaat met korte, natte winters en een lange zonovergoten zomer met een altijd aanwezig briesje.
Wie zoekt naar wijnen met veel finesse en complexiteit zal hoogstwaarschijnlijk elders meer zijn gading vinden. De liefhebber van ongecompliceerd, fruitgedreven drinkplezier mag zich opmaken voor een huppelende vreugdedans.