Wijnen

Als 4e generatie wijnbouwers in Barolo, met wijngaarden in Monforte d’Alba, Barolo en Novello is de familie Broccardo lang onder de radar gebleven. Maar sinds de jongste generatie het roer heeft overgenomen, en gestaag een mooi evenwicht heeft weten te vinden tussen traditie en hedendaagse vinificatiemethodes, is de weg naar het Piemonte firmament ontegensprekelijk ingezet. De combinatie van het uitzonderlijke terroir, oude wijngaarden en de mix van traditionele en moderne vinificatiemethoden, zorgt ervoor dat de wijnen van de laatste jaargangen een perfecte weerspiegeling zijn van de geleverde inspanningen. Een pragmatische aanpak die mooi het evenwicht heeft gevonden tussen rusticiteit en moderniteit tegen aanvaarbare prijzen.

Cap Maritime is het nevenproject van Gottfried Mocke en Marc Kent, zonder verwijzing naar maar wel onder de beschermende vleugels van Boekenhoutskloof. Ondanks de schitterende wijnen die er onder leiding van deze twee getalenteerde wijnmakers worden gemaakt, heeft Gottfried nooit onder stoelen of banken gestoken dat de Bourgondische druiven altijd zijn grote liefde zijn geweest.
De Hemel-en-Aarde vallei, op een boogscheut van de Stille Oceaan, beschikt over een uniek microklimaat waar vooral chardonnay en pinot noir uitstekend gedijen. Het was voor beide heren dan ook een evidentie dat de druiven voor hun mini project van deze regio zouden komen. Rosa Kruger, de meest befaamde wijngaardmanager van de Kaap, kreeg de opdracht om op een uniek stuk grond nieuwe aanplant van beide druiven te coördineren, en hen – tot deze wijngaarden de nodige maturiteit hebben vergaard – te voorzien van het best mogelijke fruit van hetzelfde terroir.
De eerste resultaten zijn zonder meer verbluffend en dragen onmiskenbaar de typische Gottfried Mocke stempel waar hij in een vorig leven bij Chamonix zoveel lof mee heeft geoogst. De witte variant kan je makkelijk verwarren met de beste wijnen uit de Mâconnais, terwijl de rode variant minder makkelijk in een vakje te plaatsen valt en eerder flirterig gedrag vertoont met zijn Nieuw-Zeelandse broertjes, maar allebei zijn het wijnen die we nu al bij het allerbeste van de Kaap mogen rekenen.

Cap Maritime is het nevenproject van Gottfried Mocke en Marc Kent, zonder verwijzing naar maar wel onder de beschermende vleugels van Boekenhoutskloof. Ondanks de schitterende wijnen die er onder leiding van deze twee getalenteerde wijnmakers worden gemaakt, heeft Gottfried nooit onder stoelen of banken gestoken dat de Bourgondische druiven altijd zijn grote liefde zijn geweest.
De Hemel-en-Aarde vallei, op een boogscheut van de Stille Oceaan, beschikt over een uniek microklimaat waar vooral chardonnay en pinot noir uitstekend gedijen. Het was voor beide heren dan ook een evidentie dat de druiven voor hun mini project van deze regio zouden komen. Rosa Kruger, de meest befaamde wijngaardmanager van de Kaap, kreeg de opdracht om op een uniek stuk grond nieuwe aanplant van beide druiven te coördineren, en hen – tot deze wijngaarden de nodige maturiteit hebben vergaard – te voorzien van het best mogelijke fruit van hetzelfde terroir.
De eerste resultaten zijn zonder meer verbluffend en dragen onmiskenbaar de typische Gottfried Mocke stempel waar hij in een vorig leven bij Chamonix zoveel lof mee heeft geoogst. De witte variant kan je makkelijk verwarren met de beste wijnen uit de Mâconnais, terwijl de rode variant minder makkelijk in een vakje te plaatsen valt en eerder flirterig gedrag vertoont met zijn Nieuw-Zeelandse broertjes, maar allebei zijn het wijnen die we nu al bij het allerbeste van de Kaap mogen rekenen.

Izadi betekent zoveel als “Natuur”, en is een verwijzing naar het respect dat de familie Anton – eigenaars en oprichters van het domein sinds 1987 – heeft voor de natuurlijke rijkdommen in Rioja Alavesa, waar het wijnhuis is gelegen. Koning Tempranillo wordt hier behandeld met het respect dat hij zonder meer verdient, en zorgt op zijn beurt als tegenprestatie voor kruidige, aromatische wijnen met veel elegantie. Vader Gonzalo, die nog steeds een restaurant heeft met een ster in Vitoria-Gasteiz, is de evidente reden waarom zoon en wijnmaker Lalo zo veel aandacht schenkt aan de hoge gastronomische inzetbaarheid van deze wijnen.

Sébastien Vincenti kocht samen met zijn moeder Nanou, begin jaren 90, dit unieke terroir in Mazan. Probleem, er was geen vinificatieruimte en de wijngaarden lagen er mistroostig bij. Men stak de handen uit de mouwen en na hard labeur en aanzienlijke investeringen, werden de wijngaarden volledig geherstructureerd. Er staat een moderne perfect uitgeruste cave en men biedt een gamma aan dat kwalitatief op het niveau staat van het beste wat de het zuiden van Frankrijk te bieden heeft. De rode wijnen bezitten een merkwaardige frisheid. De wijngaarden liggen namelijk op een uniek plateau waardoor een mooi samenspel ontstaat van wind, vochtigheidsgraad en warmte. Sébastien maakt perfect evenwichtige wijnen met een uitmuntende prijs-kwaliteitverhouding. Door een aantal externe omstandigheden zijn de wijnen van Fondrèche de voorbije jaren een beetje van hun glans verloren. Vanaf jaargang 2015 staan ze echter terug daar waar ze zonder enige twijfel horen. Bij de absolute top van de appellatie en met uitbreiding van de ganse Zuidelijke Rhône vallei.

Het solo wijnproject van Kevin Judd stond eigenlijk met een dikke stift in de sterren geschreven. Als hij in 1993, samen met zijn echtgenote Kimberley, zijn eerste wijngaard aankoopt in Rapaura, aan de oever van de Wairau rivier, dopen ze haar Greywacke, naar de meest voorkomende en alomtegenwoordige rivierkeien die verspreid liggen in de wijngaard. De naam wordt geregistreerd, met in het achterhoofd een vaag plan om het ooit te gebruiken als de identiteit voor een eigen wijnlabel.
Als hij in 2008 beslist om na 25 jaar te stoppen als chef-wijnmaker bij het iconische Cloudy Bay, vallen de puzzelstukken al snel op hun plaats. Hij mag gebruik maken van de faciliteiten van zijn makkers van het eerste uur bij CB op Dog Point winery en de trein is vertrokken.
Vanzelfsprekend wordt zo’n debuut met argusogen gevolgd door gans de wijnwereld, maar de verwachtingen worden al snel meer dan ingelost. De eerste jaargang Greywacke Sauvignon Blanc 2009 is een daverend succes en neemt onmiddellijk een prominente plaats in aan de absolute top van de Nieuw-Zeelandse wijnscene, om daar tot op de dag van vandaag te blijven.

Superlatieven durven al wel eens tekort schieten, als we over dit mythische domein spreken. Met een (wijn)geschiedenis die aanvangt in 1685 als de eerste gouverneur van de Kaap, Simon van der Stel, zijn eerste wijngaarden aanplant, begint het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende (zoete) wijnen ooit gemaakt. In geschiedkundige geschriften vinden we verwijzingen over Vin de Constance van Napoleon Bonaparte, US president Thomas Jefferson, Brits Monarch King George IV en andere Queen Victoria’s. In de grote literatuur vinden we verwijzingen naar deze godendrank van o.a. Baudelaire, Charles Dickens en Jane Austen, die in Sense and Sensibility stelde dat ““the finest old Constantia wine” is the perfect remedy for a “disappointed heart””. Als op het einde van de 19e eeuw quasi alle wijngaarden in de Kaap worden vernietigd door phylloxera, komt er een voorlopig einde aan de productie van deze godendrank. Pas in 1980 wordt de draad terug opgepikt door Duggie Jooste die met de hulp van Professor Chris Orffer op de lager gelegen hellingen Muscat de Frontignan plantte met als resultaat dat de druiven voor de eerste VDC van de moderne tijd geoogst werden in 1986.
We durven vandaag gerust stellen dat, mede dankzij de overname van het domein door buitenlandse investeerders en een daarmee gepaard gaande forse kapitaalsinjectie, Klein Constantia terug een van de toonaangevende Zuid-Afrikaanse wijndomeinen is. Met een uitgekiende aanplant strategie en optimaal gebruik makend van een uniek microklimaat, speelt KC mee aan de absolute top van de Kaapse wijnscène. Dit geldt vanzelfsprekend voor hun magische zoete wijn, maar zonder twijfel ook voor de prachtige sauvignon blancs die hier worden geproduceerd.