60% Grenache Noir

Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Domaine de Cristia is een familiebedrijf opgericht in 1942 door Etienne Grangeon die half de jaren 60 werd opgevolgd door zijn zoon Alain, dat zich vooral toespitste op verkoop van wijn in bulk. Toen broer en zus Dominique en Baptiste in 1999 het roer overnamen van hun vader, werd de koers drastisch gewijzigd. Het domein kreeg een eigen identiteit, alle wijnen werden op het domein gebotteld en de kwaliteit kreeg voorrang op kwantiteit. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen die worden verbouwd op 2 lieux-dits. Enerzijds de noordoostelijk georiënteerde “Cristia”, waar 90% van hun CNP wijngaarden liggen en soepele, elegante wijnen voortbrengt op een koelere site, en anderzijds “La Roquette”, één van de hoogst gelegen wijngaarden van de appellatie op galets roulés. De combinatie van beide percelen zorgt voor een mooi evenwicht tussen finesse en kracht met een meer dan behoorlijk bewaarpotentieel. De Côtes du Rhône en Vin de Pays wijngaarden die verspreid liggen rond Courthezon brengen elk jaar opnieuw wijnen die qua stijl nauw aanleunen bij hun grotere broer, maar met een meer budgetvriendelijk karakter.

Domaine de Cristia is een familiebedrijf opgericht in 1942 door Etienne Grangeon die half de jaren 60 werd opgevolgd door zijn zoon Alain, dat zich vooral toespitste op verkoop van wijn in bulk. Toen broer en zus Dominique en Baptiste in 1999 het roer overnamen van hun vader, werd de koers drastisch gewijzigd. Het domein kreeg een eigen identiteit, alle wijnen werden op het domein gebotteld en de kwaliteit kreeg voorrang op kwantiteit. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen die worden verbouwd op 2 lieux-dits. Enerzijds de noordoostelijk georiënteerde “Cristia”, waar 90% van hun CNP wijngaarden liggen en soepele, elegante wijnen voortbrengt op een koelere site, en anderzijds “La Roquette”, één van de hoogst gelegen wijngaarden van de appellatie op galets roulés. De combinatie van beide percelen zorgt voor een mooi evenwicht tussen finesse en kracht met een meer dan behoorlijk bewaarpotentieel. De Côtes du Rhône en Vin de Pays wijngaarden die verspreid liggen rond Courthezon brengen elk jaar opnieuw wijnen die qua stijl nauw aanleunen bij hun grotere broer, maar met een meer budgetvriendelijk karakter.

Wanneer Marc Kent van Boekenhoutskloof ons begin de jaren 2000 attent maakt op een nieuw project in Languedoc, hadden we nooit durven hopen dat eigenaars Tim Ford en Anthony Record, samen met wijnmaker Vincent Chansault, anno 2016 op zo een hoog niveau zouden meespelen. De ambities waren weliswaar torenhoog, de financiële middelen ruimschoots aanwezig, de gedrevenheid van Vince ongebreideld, maar we kunnen gerust stellen dat de realisatie van hun masterplan het origineel ruimschoots overstijgt, en dat had niemand voor mogelijk gehouden.
We kunnen hen daarom dan ook alleen maar alle krediet geven voor het rigoureus volgen van hun “overdelivering” strategie. Daar waar – na de nodige successen- vele van hun collega’s de prijzen snel naar hogere niveaus hevelen, heeft Gayda steeds hun vooraf uitgestippelde prijzenpolitiek blijven volgen en de consument altijd met veel respect behandeld, lees: veel wijn voor weinig geld gegeven.
De filosofie door het volledige gamma – van Flying Solo, over de Cépage reeks en de Freestyle wijnen, tot Chemin de Moscou en het recentere Villa Mon Rêve – blijft, zowel in wit, rood als rosé, de reden waarom we 20 jaar geleden zo verliefd zijn geworden op deze regio. Lekkere, fruitgedreven wijnen, met veel respect voor terroir, druif en typiciteit.

Met een familiale wijngeschiedenis die zijn oorsprong vindt in het begin van de 17e eeuw, is het niet zo verwonderlijk dat Romain Roche een carrière in de wijn zou maken. Maar toen hij in 2009 besloot om zijn eigen domein op te richten, werden er in zijn zeer nabije omgeving, en met uitbreiding in de ruime regio rond Cairanne, toch wel een aantal wenkbrauwen gefronst. Met een overgrootvader als stichter, en een papa die jarenlang president was van de plaatselijke coöperatieve, leek het niet meer dan normaal dat hij de traditie zou verder zetten. Het is ondertussen echter wel voor iedereen duidelijk dat (achter)(klein)zoonlief de juiste beslissing heeft genomen, en zich in een mum van tijd naar de absolute top van de appellatie heeft gekatapulteerd.