Rode wijn

Toen we eind de jaren ’90 begonnen met het invoeren van dit domein, hadden we echt nooit durven denken dat zijn naam vandaag de dag in gans de wijnwereld zo’n weerklank zou vinden. Onder de deskundige en charismatische leiding van wijnmaker/eigenaar Marc Kent is het uitgegroeid van een piepkleine organisatie in de prachtige Franschhoek vallei, tot een volwassen domein dat wijnen produceert die wereldwijd worden geprezen. Van het instapgamma met een schitterende prijs/kwaliteit ratio, over het ongeziene succes van The Chocolate Block tot de zeer gelimiteerde topwijnen.

Toen we eind de jaren ’90 begonnen met het invoeren van dit domein, hadden we echt nooit durven denken dat zijn naam vandaag de dag in gans de wijnwereld zo’n weerklank zou vinden. Onder de deskundige en charismatische leiding van wijnmaker/eigenaar Marc Kent is het uitgegroeid van een piepkleine organisatie in de prachtige Franschhoek vallei, tot een volwassen domein dat wijnen produceert die wereldwijd worden geprezen. Van het instapgamma met een schitterende prijs/kwaliteit ratio, over het ongeziene succes van The Chocolate Block tot de zeer gelimiteerde topwijnen.

Izadi betekent zoveel als “Natuur”, en is een verwijzing naar het respect dat de familie Anton – eigenaars en oprichters van het domein sinds 1987 – heeft voor de natuurlijke rijkdommen in Rioja Alavesa, waar het wijnhuis is gelegen. Koning Tempranillo wordt hier behandeld met het respect dat hij zonder meer verdient, en zorgt op zijn beurt als tegenprestatie voor kruidige, aromatische wijnen met veel elegantie. Vader Gonzalo, die nog steeds een restaurant heeft met een ster in Vitoria-Gasteiz, is de evidente reden waarom zoon en wijnmaker Lalo zo veel aandacht schenkt aan de hoge gastronomische inzetbaarheid van deze wijnen.

Cap Maritime is het nevenproject van Gottfried Mocke en Marc Kent, zonder verwijzing naar maar wel onder de beschermende vleugels van Boekenhoutskloof. Ondanks de schitterende wijnen die er onder leiding van deze twee getalenteerde wijnmakers worden gemaakt, heeft Gottfried nooit onder stoelen of banken gestoken dat de Bourgondische druiven altijd zijn grote liefde zijn geweest.
De Hemel-en-Aarde vallei, op een boogscheut van de Stille Oceaan, beschikt over een uniek microklimaat waar vooral chardonnay en pinot noir uitstekend gedijen. Het was voor beide heren dan ook een evidentie dat de druiven voor hun mini project van deze regio zouden komen. Rosa Kruger, de meest befaamde wijngaardmanager van de Kaap, kreeg de opdracht om op een uniek stuk grond nieuwe aanplant van beide druiven te coördineren, en hen – tot deze wijngaarden de nodige maturiteit hebben vergaard – te voorzien van het best mogelijke fruit van hetzelfde terroir.
De eerste resultaten zijn zonder meer verbluffend en dragen onmiskenbaar de typische Gottfried Mocke stempel waar hij in een vorig leven bij Chamonix zoveel lof mee heeft geoogst. De witte variant kan je makkelijk verwarren met de beste wijnen uit de Mâconnais, terwijl de rode variant minder makkelijk in een vakje te plaatsen valt en eerder flirterig gedrag vertoont met zijn Nieuw-Zeelandse broertjes, maar allebei zijn het wijnen die we nu al bij het allerbeste van de Kaap mogen rekenen.

Sylvain Fadat, wijnmaker en drijvende kracht van Domaine d’Aupilhac, kunnen we gerust beschouwen als een van de levende legendes van het hedendaagse Languedoc wijngebeuren. Met zijn roots diep geworteld in het pittoreske dorpje Montpeyroux, zo’n 35 km ten noordwesten van Montpellier, is deze natuurmens pur-sang altijd zijn idealen blijven nastreven.
In zijn wijngaarden, waarvan Aupilhac en Les Cocalières de belangrijkste zijn, gebeurt 90% van al het werk. Met een immens respect voor het terroir – dat reeds sinds vijf generaties door zijn familie wordt bewerkt en ontgonnen – streeft Sylvain naar perfectie. Zo zuiver mogelijk werken was en is hier sinds jaar en dag een evidentie, de natuurlijke balans van de wijngaarden in evenwicht houden een nooit aflatende queeste. Het is voor hem vanzelfsprekend dat het werk in de kelders slechts een logisch vervolg is van de natuurlijke groeicyclus van zijn druiven.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Sébastien Vincenti kocht samen met zijn moeder Nanou, begin jaren 90, dit unieke terroir in Mazan. Probleem, er was geen vinificatieruimte en de wijngaarden lagen er mistroostig bij. Men stak de handen uit de mouwen en na hard labeur en aanzienlijke investeringen, werden de wijngaarden volledig geherstructureerd. Er staat een moderne perfect uitgeruste cave en men biedt een gamma aan dat kwalitatief op het niveau staat van het beste wat de het zuiden van Frankrijk te bieden heeft. De rode wijnen bezitten een merkwaardige frisheid. De wijngaarden liggen namelijk op een uniek plateau waardoor een mooi samenspel ontstaat van wind, vochtigheidsgraad en warmte. Sébastien maakt perfect evenwichtige wijnen met een uitmuntende prijs-kwaliteitverhouding. Door een aantal externe omstandigheden zijn de wijnen van Fondrèche de voorbije jaren een beetje van hun glans verloren. Vanaf jaargang 2015 staan ze echter terug daar waar ze zonder enige twijfel horen. Bij de absolute top van de appellatie en met uitbreiding van de ganse Zuidelijke Rhône vallei.

Tomas Cusiné begon zijn privé project in 2003, nadat hij mee het familiale domein stevig op de rails had gezet. Zijn speeltuin zijn de hoog gelegen wijngaarden in Costers del Segre en Conca de Barbera, die garant staan voor een opmerkelijke frisse, minerale toets en die als een rode leidraad door het ganse gamma loopt. De prijzen van zijn wijnen, blijven ondanks de hoge scores van de internationale wijnpers, zeer mooi onder controle.

Als filmproducer Craig Wessels en zijn echtgenote Anne beslissen dat hun opgroeiende kinderen niet in een stadsomgeving horen op te groeien, verhuizen ze naar een idyllische plek op zo’n 3 km van de Atlantische Oceaan, omringd door wijngaarden. Omdat er altijd een interesse was in wijn en er daar toch druiven voorradig waren, begonnen ze in 2004 om wat vergist druivensap te maken in een klein speelhuisje voor de kinderen in een achterhoek van hun tuin. Stellen dat de eerste wijnen experimentele probeersels waren is een understatement, maar al doende leert men, en als ze hun nieuw stijlvol label op hun jaargang 2012 kleven, promoveren ze quasi vanuit het niets naar de hoogste wijnklasse. Vijf sterren in de Platter Guide, First Growth bij Tim Atkin, lyrische beoordelingen van Parker, …, het domein staat plotsklaps fier mee te fonkelen tussen de Zuid-Afrikaanse wijnsterren. Het was vooral aandachtig luisteren naar het verhaal van hun wijngaarden en het zorgvuldig ontleden en respecteren van het unieke microklimaat dat de Hemel-en-Aarde vallei echt wel is. De combinatie van zo natuurlijk mogelijk hun grond bewerken, elke wijngaard maniakaal perfect rijp plukken met minuscule rendementen en een absoluut minimum aan interventie in de wijnkelder resulteert de laatste jaargangen tot wijnen die wereldwijde faam genieten. Met een productie die in totaal iets meer dan 10.000 flessen bedraagt is het onnodig te zeggen dat het elk jaar weer een huzarenstuk is om enkele flessen te bemachtigen….

Treiso – het kloppend hart van de Barbaresco regio- is de heimat van de familie Pelissero, met Giorgio als de huidige roerganger en de man die ervoor gezorgd heeft dat het domein in vette letters staat vermeld tussen alle belangrijke Nebbiolo producenten. Toen grootvader Luigi in 1960 de eerste wijnen bottelde van hun, nog steeds, meest prestigieuze wijngaard Vanotu, had hij waarschijnlijk nooit durven dromen dat het domein vandaag zo’n prominente plaats zou innemen in deze prestigieuze regio. Dankzij een zorgvuldig uitgekiende uitbreidingsstrategie, telt het domein vandaag 38 ha, goed voor een volume van 250.000 flessen, waarbij elke fles telkens zijn uiterste best doet om de beste ambassadeur te zijn van dit Piëmontese topdomein.

Tomas Cusiné begon zijn privé project in 2003, nadat hij mee het familiale domein stevig op de rails had gezet. Zijn speeltuin zijn de hoog gelegen wijngaarden in Costers del Segre en Conca de Barbera, die garant staan voor een opmerkelijke frisse, minerale toets en die als een rode leidraad door het ganse gamma loopt. De prijzen van zijn wijnen, blijven ondanks de hoge scores van de internationale wijnpers, zeer mooi onder controle.

De ingrijpende veranderingen die het domein doorvoerde begin jaren ’90, vertalen zich nu wel zeer nadrukkelijk in het glas. De combinatie van rijpe, volumineuze Syrah van hun wijngaarden in Chateaubourg en Glun in combinatie met een haast perfecte houtrijping, maken hun rode wijnen onweerstaanbaar. De laatste jaren beginnen hun witte wijnen, op basis van Viognier voor Caprice en Rousanne/Marsanne voor St. Peray en St. Joseph, aan belang te winnen. Het is ondertussen meer dan duidelijk dat de broers Durand op kruissnelheid zijn gekomen en zich ontegensprekelijk bij de absolute top van de respectievelijke appellaties hebben gevinifieerd.

De ingrijpende veranderingen die het domein doorvoerde begin jaren ’90, vertalen zich nu wel zeer nadrukkelijk in het glas. De combinatie van rijpe, volumineuze Syrah van hun wijngaarden in Chateaubourg en Glun in combinatie met een haast perfecte houtrijping, maken hun rode wijnen onweerstaanbaar. De laatste jaren beginnen hun witte wijnen, op basis van Viognier voor Caprice en Rousanne/Marsanne voor St. Peray en St. Joseph, aan belang te winnen. Het is ondertussen meer dan duidelijk dat de broers Durand op kruissnelheid zijn gekomen en zich ontegensprekelijk bij de absolute top van de respectievelijke appellaties hebben gevinifieerd.

Wanneer de jonge Californiër Josh Jensen tijdens zijn studies aan de universiteit van Oxford in aanraking komt met de wijnen van Bourgogne en per toeval terecht komt in de plukploeg van Domaine de la Romanée- Conti, begint het Calera verhaal.
Overtuigd dat enkel kalksteen pinot noir de nodige diepte en verouderingspotentieel kan geven, gaat hij naarstig op zoek in zijn thuisbasis naar het juiste terroir. Na een zoektocht van bijna drie jaar, vindt hij nabij Hollister het mount Harlan gebied in Central Coast, zo’n 120 km ten zuiden van San Francisco. In 1975 begint hij – op een hoogte van 700 meter – hoofdzakelijk pinot noir aan te planten, aangevuld met chardonnay, viognier en aligoté, tot hij vandaag zo’n 40 ha beplante wijngaarden heeft. Hij construeerde de wijnkelder zo, dat gans het vinificatie proces volledig verloopt volgens de principes van de zwaartekracht, om de wijnen zo min mogelijk te verstoren. Er wordt niet (over)gepompt, gisting verloopt langzaam aan zeer lage temperatuur en na de gisting wordt de wijn onmiddellijk overgebracht naar de barriques.
Josh Jensen wordt ondertussen beschouwd als één der grootste pinot noir wijnmakers en zijn cru wijnen Jensen, Selleck, Reed, Mills, de Villiers en Ryan zijn een toonbeeld van finesse en ras met een waanzinnig verouderingspotentieel. En ondertussen ook één van de meest gezochte wijnen van deze planeet.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als filmproducer Craig Wessels en zijn echtgenote Anne beslissen dat hun opgroeiende kinderen niet in een stadsomgeving horen op te groeien, verhuizen ze naar een idyllische plek op zo’n 3 km van de Atlantische Oceaan, omringd door wijngaarden. Omdat er altijd een interesse was in wijn en er daar toch druiven voorradig waren, begonnen ze in 2004 om wat vergist druivensap te maken in een klein speelhuisje voor de kinderen in een achterhoek van hun tuin. Stellen dat de eerste wijnen experimentele probeersels waren is een understatement, maar al doende leert men, en als ze hun nieuw stijlvol label op hun jaargang 2012 kleven, promoveren ze quasi vanuit het niets naar de hoogste wijnklasse. Vijf sterren in de Platter Guide, First Growth bij Tim Atkin, lyrische beoordelingen van Parker, …, het domein staat plotsklaps fier mee te fonkelen tussen de Zuid-Afrikaanse wijnsterren. Het was vooral aandachtig luisteren naar het verhaal van hun wijngaarden en het zorgvuldig ontleden en respecteren van het unieke microklimaat dat de Hemel-en-Aarde vallei echt wel is. De combinatie van zo natuurlijk mogelijk hun grond bewerken, elke wijngaard maniakaal perfect rijp plukken met minuscule rendementen en een absoluut minimum aan interventie in de wijnkelder resulteert de laatste jaargangen tot wijnen die wereldwijde faam genieten. Met een productie die in totaal iets meer dan 10.000 flessen bedraagt is het onnodig te zeggen dat het elk jaar weer een huzarenstuk is om enkele flessen te bemachtigen….

Puur. Er is geen beter woord om de wijnen van Jean-Paul Brun te omschrijven. Waar de voorbije vijftien jaar vrijwel de hele Beaujolais regio als oninteressant en plat commercieel werd beschouwd, is deze pionier altijd in zijn geliefde streek blijven geloven en investeren. En zoals dat vaak gaat met visionairs, lijkt hij zijn gelijk te gaan halen. Sinds enkele jaren is de interesse in Beaujolais exponentieel toegenomen en daar plukt JP nu dan ook de vruchten van. Zonder ook maar een seconde de essentie uit het oog te verliezen, staan zowel zijn rode als zijn witte wijnen garant voor zuiver, onvervalst drinkplezier.

Het solo wijnproject van Kevin Judd stond eigenlijk met een dikke stift in de sterren geschreven. Als hij in 1993, samen met zijn echtgenote Kimberley, zijn eerste wijngaard aankoopt in Rapaura, aan de oever van de Wairau rivier, dopen ze haar Greywacke, naar de meest voorkomende en alomtegenwoordige rivierkeien die verspreid liggen in de wijngaard. De naam wordt geregistreerd, met in het achterhoofd een vaag plan om het ooit te gebruiken als de identiteit voor een eigen wijnlabel.
Als hij in 2008 beslist om na 25 jaar te stoppen als chef-wijnmaker bij het iconische Cloudy Bay, vallen de puzzelstukken al snel op hun plaats. Hij mag gebruik maken van de faciliteiten van zijn makkers van het eerste uur bij CB op Dog Point winery en de trein is vertrokken.
Vanzelfsprekend wordt zo’n debuut met argusogen gevolgd door gans de wijnwereld, maar de verwachtingen worden al snel meer dan ingelost. De eerste jaargang Greywacke Sauvignon Blanc 2009 is een daverend succes en neemt onmiddellijk een prominente plaats in aan de absolute top van de Nieuw-Zeelandse wijnscene, om daar tot op de dag van vandaag te blijven.

De familie van de huidige mede-eigenares Clémence heeft de voorbije anderhalve eeuw zeer nadrukkelijk haar stempel gedrukt op dit klassiek wijnhuis. Weliswaar met pieken en dalen en vaak met de nodige (familiale) turbulenties, maar met een aantrekkingskracht die er voor zorgde dat er toch steeds weer een telg zich geroepen voelde om de familietraditie verder te zetten. Het domein was de absolute ster van de Côte Challonnaise in de jaren 60 en 70, onder het bewind van Clémence haar grootvader, maar moest nadien terug veel van haar rénommée prijsgeven. Het was pas terug in 2010, toen Clémence en haar echtgenoot Baptiste Dubrulle beslisten om het domein in handen te nemen, dat er terug een zweem van positivisme werd waargenomen.
Ze namen de dagelijkse leiding zelf stevig in handen en beslisten om in het hoofdgebouw te gaan wonen dat op de top van een heuvel ligt met een fabuleus zich op Clos la Folie en het culinaire dorp Chagny en omgeven is door de 13 hectare wijngaarden – 60% wit en 40% rood – die eigendom zijn van het domein en allemaal gelegen in de appellatie Rully. Ondanks beperkte financiële middelen werd de wijnmakerij en haar complete uitrusting gemoderniseerd, wijngaarden werden terug in optima forma gebracht en in samenwerking met de nieuwe oenoloog een filosofie uitgetekend die tot succes moest leiden en gebaseerd is op eenvoudige principes. Minimale interventie in de wijngaarden, lage rendementen en een zeer gedoseerd houtgebruik zorgen voor de ultieme expressie van de veelal oude wijnstokken in de verschillende cuvées. Het doel om zich terug bij de top van Rully te scharen is in een mum van tijd volbracht en we hebben zo’n flauw vermoeden dat het dit keer wel eens voor een heel lange tijd zou kunnen zijn.

Als 4e generatie wijnbouwers in Barolo, met wijngaarden in Monforte d’Alba, Barolo en Novello is de familie Broccardo lang onder de radar gebleven. Maar sinds de jongste generatie het roer heeft overgenomen, en gestaag een mooi evenwicht heeft weten te vinden tussen traditie en hedendaagse vinificatiemethodes, is de weg naar het Piemonte firmament ontegensprekelijk ingezet. De combinatie van het uitzonderlijke terroir, oude wijngaarden en de mix van traditionele en moderne vinificatiemethoden, zorgt ervoor dat de wijnen van de laatste jaargangen een perfecte weerspiegeling zijn van de geleverde inspanningen. Een pragmatische aanpak die mooi het evenwicht heeft gevonden tussen rusticiteit en moderniteit tegen aanvaarbare prijzen.