Dit magisch heuvellandschap, diep in de Swartland regio, dankt zijn magische naam aan de grote concentratie kaolien of chinaklei – gebruikt om porselein te produceren – in de aanwezige bodemstructuur. Als Boekenhoutskloof in 2009 het 135 hectare grote landgoed koopt waar toen enkel de wingerd voor het huidige Porseleinberg was beplant, en waar Eben Sadie het syrah fruit haalde voor zijn eerste Columella, wordt Callie Louw aangesteld als viticulturist. Callie, die wijnbouwkunde studeerde in Stellenbosch, was farmmanager en wijnmaker bij Tulbagh Mountain Vineyards (het latere Fable) en werd gezien als de geknipte man om de geplande aanplant van 87 hectare, vooral Syrah druivenstokken bestemd voor de topcuvées van BHK, in goede banen te leiden. Het kleine perceeltje oudere Syrah stokken aangeplant in 1997, was bestemd voor zijn eigen privé project, waar hij quasi volledig carte blanche voor kreeg. Hij koos voor een wijn, die de ultieme reflectie zou zijn van het terroir dat hij dagelijks bewerkt. Lage rendementen, optimale rijpheid, natuurlijke gisting, zorgvuldig en gedoseerd gebruik van foudres, … staan allemaal ten dienste van het beoogde resultaat in de fles. Sinds de eerste jaargang 2010 is geen enkele wijn uit Zuid-Afrika meer gehypet dan Porseleinberg. Superlatieven schieten vaak tekort om de wijn te duiden, vergelijkingen met de allergrootste Cornas producenten zijn schering en inslag en wereldwijd kom je deze wijn die in amper 9 jaargangen werd geproduceerd (2011 werd nooit op de markt gebracht) tegen op de wijnkaart van de allerbeste restaurants. Het zou ons alleszins niet verbazen als de wijnen van Mr. Louw binnen afzienbare tijd in een adem worden genoemd met de allerbeste syrah’s die er op deze planeet worden geproduceerd.
De wegen van Nadia en David Sadie, allebei geboren in 1984, kruisen zich in hun 4e studiejaar aan de Universiteit van Stellenbosch. Hun richtingen waren bij allebei wijn gerelateerd, maar bij David met de focus op oenologie en bij Nadia eerder op bodembeheer. Na stages van David in Nieuw-Zeeland, Saint-Emilion en de Rhône vallei, produceren ze hun eerste 600 flessen wijn in 2010, terwijl ze nog werken voor een andere broodheer. In 2013 gaat David fulltime aan de slag en een jaar later maken ze van de Paardenbosch farm in Siebritskloof hun uitvalsbasis en wijnkelder. Als Nadia hem in 2016 op voltijdse basis vervoegt, komt het domein echt op kruissnelheid. Ondertussen is de experimentele fase al weer een tijdje verleden tijd en is het domein een absoluut begrip geworden op het Zuid-Afrikaanse wijntoneel. Analoog met hun Swartland Independent collegas werken ze met een variëteit van (hoofdzakelijk) bush-vines en terroirs en volgens het principe van de minimale interventie filosofie in de kelder. Resultaat zijn zeer zuivere, uitgepuurde wijnen met veel focus, diepte en elegantie. Het is niet toevallig dat recent een Britse Master of Wine een van hun sinle vineyard cuvées bestempelde als the Montrachet of chenin blanc.
Sylvain Fadat, wijnmaker en drijvende kracht van Domaine d’Aupilhac, kunnen we gerust beschouwen als een van de levende legendes van het hedendaagse Languedoc wijngebeuren. Met zijn roots diep geworteld in het pittoreske dorpje Montpeyroux, zo’n 35 km ten noordwesten van Montpellier, is deze natuurmens pur-sang altijd zijn idealen blijven nastreven.
In zijn wijngaarden, waarvan Aupilhac en Les Cocalières de belangrijkste zijn, gebeurt 90% van al het werk. Met een immens respect voor het terroir – dat reeds sinds vijf generaties door zijn familie wordt bewerkt en ontgonnen – streeft Sylvain naar perfectie. Zo zuiver mogelijk werken was en is hier sinds jaar en dag een evidentie, de natuurlijke balans van de wijngaarden in evenwicht houden een nooit aflatende queeste. Het is voor hem vanzelfsprekend dat het werk in de kelders slechts een logisch vervolg is van de natuurlijke groeicyclus van zijn druiven.
Treiso – het kloppend hart van de Barbaresco regio- is de heimat van de familie Pelissero, met Giorgio als de huidige roerganger en de man die ervoor gezorgd heeft dat het domein in vette letters staat vermeld tussen alle belangrijke Nebbiolo producenten. Toen grootvader Luigi in 1960 de eerste wijnen bottelde van hun, nog steeds, meest prestigieuze wijngaard Vanotu, had hij waarschijnlijk nooit durven dromen dat het domein vandaag zo’n prominente plaats zou innemen in deze prestigieuze regio. Dankzij een zorgvuldig uitgekiende uitbreidingsstrategie, telt het domein vandaag 38 ha, goed voor een volume van 250.000 flessen, waarbij elke fles telkens zijn uiterste best doet om de beste ambassadeur te zijn van dit Piëmontese topdomein.
Dit familiale domein – de 3 kinderen van Michel Drappier zijn ondertussen de 8e generatie wijnbouwers – is een fenomeen in Champagne. Met ongeveer 55 ha eigen wijngaarden, die voor meer dan 70% uit Pinot Noir bestaan, en 50 ha die worden “gehuurd”, wordt dit naar champagne normen vrij grote domein, nog steeds geleid als een kleine onderneming met veel oog voor detail en persoonlijk contact. Philippe Verrier stond erop om de degustatie af te sluiten met een glas Drappier Carte D’Or, en samen met jullie te klinken op ons 20-jarig bestaan. Op jullie gezondheid!
Dat de wortels van de familie Faravel stevig verankerd zijn in de rotsige grond van Gigondas is een understatement. Als vader Antonin eind de jaren ’50 zijn kapot gehagelde olijfbomen op de terrassen aan de voet van de Dentelles de Montmirail vervangt door wijnstokken, begint het echte (wijn)familieverhaal. De eerste jaren werden de druiven nog verkocht aan andere wijnbouwers, maar jaargang 1979 was de eerste wijn onder eigen label. Na het overlijden van de pater familias in 1988 komen druppelsgewijs de vier kinderen allemaal terug samen om het levenswerk van hun geliefde papa verder te zetten. Onder leiding van Thierry groeit het domein uit tot een van de meest consistente en kwaliteitsvolle domeinen in de zuidelijke Rhônevallei met wijngaarden in Gigondas, Vacqueyras en Beaumes-de-Venise.
Tijdens ons eerste bezoek aan dit domein werden we letterlijk en figuurlijk haast van onze sokken geblazen. Niet enkel de gure wind die zich door de climat “la Roilette” joeg bezorgde ons rillingen, vooral de proeverij in de kelder van Alain Coudert was een ware openbaring. Nog nooit was de overtuiging zo groot, dat Beaujolais waarschijnlijk de meest onderschatte en miskende appellatie in Frankrijk is. Wat Alain in onze glazen toverde was pure magie. Van de jonge vatstalen, tot de millésimes van meer dan 10 jaar oud, alles wat we proefden was van een hallucinante zuiverheid en fruitgedreven complexiteit, die je enkel terug vindt in veel prestigieuzere streken en duurdere cuvées. Bekende namen zoals Beaujolais krijgen vaak een (te) negatieve bijklank door overcommercialisering, maar door icoon wijnen als deze te proeven begrijpen we direct terug waarom de streek tussen Bourgogne en de Noordelijke Rhône een regio is die eindelijk terug het respect aan het krijgen is die het ruimschoots verdient.
Met een familiegeschiedenis van wijn maken die begint in 1670, kunnen we gerust van traditie spreken. Het begint echter pas heel interessante vormen aan te nemen als de 22-jarige Laurence Féraud in 1987 haar vader Paul kan overtuigen om zelf wijn te bottelen en een eigen domein op te richten. Domaine du Pégau (Provençaals dialect voor een kruik in gebakken klei om wijn aan tafel te serveren, daterende uit de 14e eeuw) is geboren, en Laurence zal uitgroeien tot een der meest illustere wijnma(a)k(st)ers van deze planeet. Geen hokus pokus in de kelder, maar traditionele vinificatie en rijping in oude foudres, dat het perfect rijp geoogste fruit in al zijn glorie laat evolueren. Een Pégau is ongetwijfeld een massieve wijn met heel veel rusticiteit, maar dan wel een die in combinatie met een indrukwekkende concentratie en finesse de proevers/drinkers vaak sprakeloos en winestruck achterlaat.
Op enkele minuten van Saint-Émilion, in de gemeente Saint-Sulpice-de-Faleyrens bij het gehucht Grand Bert, ligt Château Grand Bert. Het domein beslaat 12 hectare wijngaarden die zich uitstrekken rond een charmant landhuis uit de 16e eeuw, met uitzicht op de iconische klokkentoren van de kerk van Saint-Émilion.
De unieke terroir van de Saint-Émilion-streek biedt de ideale omstandigheden voor het creëren van verfijnde, verleidelijke wijnen, gekenmerkt door een zijdezachte textuur in de mond. Château Grand Bert produceert jaarlijks ongeveer 75.000 flessen, verdeeld over wijnen met de AOC Saint-Émilion (Cuvée Tradition) en Saint-Émilion Grand Cru (Cuvée Grand Cru en Cuvée 1er).
