Sauvignon Blanc

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Broer en zus Jiménez-Vila – 2 gepassioneerde wijnliefhebbers – zijn samen de bezielers van dit piepkleine domein in Requena, zo’n 50 km ten westen van Valencia. Hun wijngaarden bevinden zich om en rond het stadje Las Monjas (de nonnen) en hun eerste/jongste wijn werd daarom La Novicia genoemd. En omdat nonnen in een klooster wonen en frequent naar de kerk gaan, en de kerken in Spanje vaak in steden liggen waar traditioneel veel duiven rondvliegen, is hun label daar een verwijzing naar. Het allerbelangrijkste blijft uiteraard het feit dat Marisa en Jorge spectaculair lekkere wijnen produceren die zorgen voor ongecompliceerd, fruitgedreven drinkplezier.

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ‘taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ‘taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Wanneer Marc Kent van Boekenhoutskloof ons begin de jaren 2000 attent maakt op een nieuw project in Languedoc, hadden we nooit durven hopen dat eigenaars Tim Ford en Anthony Record, samen met wijnmaker Vincent Chansault, anno 2016 op zo een hoog niveau zouden meespelen. De ambities waren weliswaar torenhoog, de financiële middelen ruimschoots aanwezig, de gedrevenheid van Vince ongebreideld, maar we kunnen gerust stellen dat de realisatie van hun masterplan het origineel ruimschoots overstijgt, en dat had niemand voor mogelijk gehouden.
We kunnen hen daarom dan ook alleen maar alle krediet geven voor het rigoureus volgen van hun “overdelivering” strategie. Daar waar – na de nodige successen- vele van hun collega’s de prijzen snel naar hogere niveaus hevelen, heeft Gayda steeds hun vooraf uitgestippelde prijzenpolitiek blijven volgen en de consument altijd met veel respect behandeld, lees: veel wijn voor weinig geld gegeven.
De filosofie door het volledige gamma – van Flying Solo, over de Cépage reeks en de Freestyle wijnen, tot Chemin de Moscou en het recentere Villa Mon Rêve – blijft, zowel in wit, rood als rosé, de reden waarom we 20 jaar geleden zo verliefd zijn geworden op deze regio. Lekkere, fruitgedreven wijnen, met veel respect voor terroir, druif en typiciteit.

Het solo wijnproject van Kevin Judd stond eigenlijk met een dikke stift in de sterren geschreven. Als hij in 1993, samen met zijn echtgenote Kimberley, zijn eerste wijngaard aankoopt in Rapaura, aan de oever van de Wairau rivier, dopen ze haar Greywacke, naar de meest voorkomende en alomtegenwoordige rivierkeien die verspreid liggen in de wijngaard. De naam wordt geregistreerd, met in het achterhoofd een vaag plan om het ooit te gebruiken als de identiteit voor een eigen wijnlabel.
Als hij in 2008 beslist om na 25 jaar te stoppen als chef-wijnmaker bij het iconische Cloudy Bay, vallen de puzzelstukken al snel op hun plaats. Hij mag gebruik maken van de faciliteiten van zijn makkers van het eerste uur bij CB op Dog Point winery en de trein is vertrokken.
Vanzelfsprekend wordt zo’n debuut met argusogen gevolgd door gans de wijnwereld, maar de verwachtingen worden al snel meer dan ingelost. De eerste jaargang Greywacke Sauvignon Blanc 2009 is een daverend succes en neemt onmiddellijk een prominente plaats in aan de absolute top van de Nieuw-Zeelandse wijnscene, om daar tot op de dag van vandaag te blijven.

Het solo wijnproject van Kevin Judd stond eigenlijk met een dikke stift in de sterren geschreven. Als hij in 1993, samen met zijn echtgenote Kimberley, zijn eerste wijngaard aankoopt in Rapaura, aan de oever van de Wairau rivier, dopen ze haar Greywacke, naar de meest voorkomende en alomtegenwoordige rivierkeien die verspreid liggen in de wijngaard. De naam wordt geregistreerd, met in het achterhoofd een vaag plan om het ooit te gebruiken als de identiteit voor een eigen wijnlabel.
Als hij in 2008 beslist om na 25 jaar te stoppen als chef-wijnmaker bij het iconische Cloudy Bay, vallen de puzzelstukken al snel op hun plaats. Hij mag gebruik maken van de faciliteiten van zijn makkers van het eerste uur bij CB op Dog Point winery en de trein is vertrokken.
Vanzelfsprekend wordt zo’n debuut met argusogen gevolgd door gans de wijnwereld, maar de verwachtingen worden al snel meer dan ingelost. De eerste jaargang Greywacke Sauvignon Blanc 2009 is een daverend succes en neemt onmiddellijk een prominente plaats in aan de absolute top van de Nieuw-Zeelandse wijnscene, om daar tot op de dag van vandaag te blijven.

Superlatieven durven al wel eens tekort schieten, als we over dit mythische domein spreken. Met een (wijn)geschiedenis die aanvangt in 1685 als de eerste gouverneur van de Kaap, Simon van der Stel, zijn eerste wijngaarden aanplant, begint het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende (zoete) wijnen ooit gemaakt. In geschiedkundige geschriften vinden we verwijzingen over Vin de Constance van Napoleon Bonaparte, US president Thomas Jefferson, Brits Monarch King George IV en andere Queen Victoria’s. In de grote literatuur vinden we verwijzingen naar deze godendrank van o.a. Baudelaire, Charles Dickens en Jane Austen, die in Sense and Sensibility stelde dat ““the finest old Constantia wine” is the perfect remedy for a “disappointed heart””. Als op het einde van de 19e eeuw quasi alle wijngaarden in de Kaap worden vernietigd door phylloxera, komt er een voorlopig einde aan de productie van deze godendrank. Pas in 1980 wordt de draad terug opgepikt door Duggie Jooste die met de hulp van Professor Chris Orffer op de lager gelegen hellingen Muscat de Frontignan plantte met als resultaat dat de druiven voor de eerste VDC van de moderne tijd geoogst werden in 1986.
We durven vandaag gerust stellen dat, mede dankzij de overname van het domein door buitenlandse investeerders en een daarmee gepaard gaande forse kapitaalsinjectie, Klein Constantia terug een van de toonaangevende Zuid-Afrikaanse wijndomeinen is. Met een uitgekiende aanplant strategie en optimaal gebruik makend van een uniek microklimaat, speelt KC mee aan de absolute top van de Kaapse wijnscène. Dit geldt vanzelfsprekend voor hun magische zoete wijn, maar zonder twijfel ook voor de prachtige sauvignon blancs die hier worden geproduceerd.

Superlatieven durven al wel eens tekort schieten, als we over dit mythische domein spreken. Met een (wijn)geschiedenis die aanvangt in 1685 als de eerste gouverneur van de Kaap, Simon van der Stel, zijn eerste wijngaarden aanplant, begint het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende (zoete) wijnen ooit gemaakt. In geschiedkundige geschriften vinden we verwijzingen over Vin de Constance van Napoleon Bonaparte, US president Thomas Jefferson, Brits Monarch King George IV en andere Queen Victoria’s. In de grote literatuur vinden we verwijzingen naar deze godendrank van o.a. Baudelaire, Charles Dickens en Jane Austen, die in Sense and Sensibility stelde dat ““the finest old Constantia wine” is the perfect remedy for a “disappointed heart””. Als op het einde van de 19e eeuw quasi alle wijngaarden in de Kaap worden vernietigd door phylloxera, komt er een voorlopig einde aan de productie van deze godendrank. Pas in 1980 wordt de draad terug opgepikt door Duggie Jooste die met de hulp van Professor Chris Orffer op de lager gelegen hellingen Muscat de Frontignan plantte met als resultaat dat de druiven voor de eerste VDC van de moderne tijd geoogst werden in 1986.
We durven vandaag gerust stellen dat, mede dankzij de overname van het domein door buitenlandse investeerders en een daarmee gepaard gaande forse kapitaalsinjectie, Klein Constantia terug een van de toonaangevende Zuid-Afrikaanse wijndomeinen is. Met een uitgekiende aanplant strategie en optimaal gebruik makend van een uniek microklimaat, speelt KC mee aan de absolute top van de Kaapse wijnscène. Dit geldt vanzelfsprekend voor hun magische zoete wijn, maar zonder twijfel ook voor de prachtige sauvignon blancs die hier worden geproduceerd.

Superlatieven durven al wel eens tekort schieten, als we over dit mythische domein spreken. Met een (wijn)geschiedenis die aanvangt in 1685 als de eerste gouverneur van de Kaap, Simon van der Stel, zijn eerste wijngaarden aanplant, begint het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende (zoete) wijnen ooit gemaakt. In geschiedkundige geschriften vinden we verwijzingen over Vin de Constance van Napoleon Bonaparte, US president Thomas Jefferson, Brits Monarch King George IV en andere Queen Victoria’s. In de grote literatuur vinden we verwijzingen naar deze godendrank van o.a. Baudelaire, Charles Dickens en Jane Austen, die in Sense and Sensibility stelde dat ““the finest old Constantia wine” is the perfect remedy for a “disappointed heart””. Als op het einde van de 19e eeuw quasi alle wijngaarden in de Kaap worden vernietigd door phylloxera, komt er een voorlopig einde aan de productie van deze godendrank. Pas in 1980 wordt de draad terug opgepikt door Duggie Jooste die met de hulp van Professor Chris Orffer op de lager gelegen hellingen Muscat de Frontignan plantte met als resultaat dat de druiven voor de eerste VDC van de moderne tijd geoogst werden in 1986.
We durven vandaag gerust stellen dat, mede dankzij de overname van het domein door buitenlandse investeerders en een daarmee gepaard gaande forse kapitaalsinjectie, Klein Constantia terug een van de toonaangevende Zuid-Afrikaanse wijndomeinen is. Met een uitgekiende aanplant strategie en optimaal gebruik makend van een uniek microklimaat, speelt KC mee aan de absolute top van de Kaapse wijnscène. Dit geldt vanzelfsprekend voor hun magische zoete wijn, maar zonder twijfel ook voor de prachtige sauvignon blancs die hier worden geproduceerd.

Wat begon als een project dat door de Zuid-Afrikaanse traditionele wijnwereld zeer meewarig werd bekeken, is vandaag een van de absolute topdomeinen uit de Kaapprovincie. Johan Reyneke, drijvende kracht, eigenaar en biodynamisch believer van het eerste uur, heeft in topwijnmaker Rudiger Gretschel de perfecte bondgenoot gevonden. Zonder te veel de nadruk op de gebruikte landbouwtechnieken te willen leggen, is hun beider bekommernis fantastische wijnen maken. Met een verbluffend resultaat.

Wat begon als een project dat door de Zuid-Afrikaanse traditionele wijnwereld zeer meewarig werd bekeken, is vandaag een van de absolute topdomeinen uit de Kaapprovincie. Johan Reyneke, drijvende kracht, eigenaar en biodynamisch believer van het eerste uur, heeft in topwijnmaker Rudiger Gretschel de perfecte bondgenoot gevonden. Zonder te veel de nadruk op de gebruikte landbouwtechnieken te willen leggen, is hun beider bekommernis fantastische wijnen maken. Met een verbluffend resultaat.

Tomas Cusiné begon zijn privé project in 2003, nadat hij mee het familiale domein stevig op de rails had gezet. Zijn speeltuin zijn de hoog gelegen wijngaarden in Costers del Segre en Conca de Barbera, die garant staan voor een opmerkelijke frisse, minerale toets en die als een rode leidraad door het ganse gamma loopt. De prijzen van zijn wijnen, blijven ondanks de hoge scores van de internationale wijnpers, zeer mooi onder controle.