MENUMENU
- Onze wijnen
-
-
Wijnen
-
Landen
-
-
Druiven
-
-
-
- Relatiegeschenken
- Glazen
- Over ons
Jean Smit keerde terug naar Zuid-Afrika na wereldwijd ervaring te hebben opgedaan in de wijnbouw. Hij werkte bij Rustenberg en vervolgens bijna tien jaar bij het gerenommeerde Boekenhoutskloof, waar hij zijn vakmanschap verder verfijnde. Deze ervaringen vormden de basis voor Damascene, zijn ultieme project waarin hij zijn visie volledig kon verwezenlijken.
Damascene ontstond uit een samenwerking tussen Jean Smit en wijnondernemer David Curl, voormalig eigenaar van Château Gaby in Canon-Fronsac. Aanvankelijk spraken ze over Jean’s mogelijke betrokkenheid bij Moya Meaker Wines, een Elgin-gebaseerd wijnhuis dat focust op premium cool-climate Bourgogne-cultivars. Tijdens diepgaande gesprekken over het leven, de betekenis van kwaliteit en de filosofie van wijn, groeide echter het besef dat hun samenwerking verder moest gaan. Binnen zes maanden werd Damascene geboren: een reeks wijnen die niet de makers of marketingtrends, maar de wijngaarden zelf centraal stellen.
De wijngaarden van Damascene strekken zich uit van het Ceres Plateau tot Elgin, met een indrukwekkende diversiteit aan microklimaten en druivensoorten. Deze variatie leidt tot een breed scala aan cuvées, zowel wit als rood, die elk de unieke eigenschappen van hun terroir weerspiegelen. Gedreven door een gedeelde passie voor perfectie, een geest van ontdekking en een toewijding aan duurzame landbouw, brengt Damascene een eerbetoon aan de natuur en de verhalen die in elke fles gevangen zitten.
Jean Smit keerde terug naar Zuid-Afrika na wereldwijd ervaring te hebben opgedaan in de wijnbouw. Hij werkte bij Rustenberg en vervolgens bijna tien jaar bij het gerenommeerde Boekenhoutskloof, waar hij zijn vakmanschap verder verfijnde. Deze ervaringen vormden de basis voor Damascene, zijn ultieme project waarin hij zijn visie volledig kon verwezenlijken.
Damascene ontstond uit een samenwerking tussen Jean Smit en wijnondernemer David Curl, voormalig eigenaar van Château Gaby in Canon-Fronsac. Aanvankelijk spraken ze over Jean’s mogelijke betrokkenheid bij Moya Meaker Wines, een Elgin-gebaseerd wijnhuis dat focust op premium cool-climate Bourgogne-cultivars. Tijdens diepgaande gesprekken over het leven, de betekenis van kwaliteit en de filosofie van wijn, groeide echter het besef dat hun samenwerking verder moest gaan. Binnen zes maanden werd Damascene geboren: een reeks wijnen die niet de makers of marketingtrends, maar de wijngaarden zelf centraal stellen.
De wijngaarden van Damascene strekken zich uit van het Ceres Plateau tot Elgin, met een indrukwekkende diversiteit aan microklimaten en druivensoorten. Deze variatie leidt tot een breed scala aan cuvées, zowel wit als rood, die elk de unieke eigenschappen van hun terroir weerspiegelen. Gedreven door een gedeelde passie voor perfectie, een geest van ontdekking en een toewijding aan duurzame landbouw, brengt Damascene een eerbetoon aan de natuur en de verhalen die in elke fles gevangen zitten.
De wijngeschiedenis van de familie start in 1626 toen Jean Trimbach begint met wijn te verbouwen in Riquewihr. We kunnen stellen dat elke nieuwe generatie voor een stuk zijn stempel heeft gedrukt op het domein, maar het was toch vooral Frédéric Emile (°1839) die de koers bepaalde welke de familie vandaag vaart. Als zijn zoon Frédéric Théodore de activiteiten en kelders naar Ribeauvillé verhuist, zijn de fundamenten voor het Trimbach van de 21e eeuw vroegtijdig gelegd.
De huidige 13e generatie zet het imposante familiewerk onverminderd verder. Focus op Riesling (die meer dan de helft van de productie bedraagt), optimaal gebruik maken van het unieke Elzas micro-klimaat en de uitgepuurde, mooi gestructureerde en uitgebalanceerde elegantie van de Trimbach wijnen in stand houden wordt als het ware met de paplepel ingegeven.
Het is echt geen toeval dat het moeilijk – zo niet onmogelijk – is om geen fles Trimbach op de wijnkaart van de allergrootste restaurants ter wereld te vinden en dat het domein door vriend en vijand bij de beste witte wijn domeinen ter wereld wordt gerekend, en dat je, om de ware identiteit van Riesling te begrijpen, minstens één keer in je leven en oude Frédéric Emile móet geproefd hebben.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.
Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.