15%

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Izadi betekent zoveel als “Natuur”, en is een verwijzing naar het respect dat de familie Anton – eigenaars en oprichters van het domein sinds 1987 – heeft voor de natuurlijke rijkdommen in Rioja Alavesa, waar het wijnhuis is gelegen. Koning Tempranillo wordt hier behandeld met het respect dat hij zonder meer verdient, en zorgt op zijn beurt als tegenprestatie voor kruidige, aromatische wijnen met veel elegantie. Vader Gonzalo, die nog steeds een restaurant heeft met een ster in Vitoria-Gasteiz, is de evidente reden waarom zoon en wijnmaker Lalo zo veel aandacht schenkt aan de hoge gastronomische inzetbaarheid van deze wijnen.

Als begin de jaren 90 Ribera del Duero als wijnregio eindelijk de aandacht krijgt die het verdient, schieten niet enkel de domeinen als paddestoelen uit de grond, maar worden ook de prijzen in geen tijd mee de hoogte in gekatapulteerd. Gelukkig is de situatie (bij de meesten, althans) ondertussen terug genormaliseerd en kan je hier wijn vinden met een juiste prijs/kwaliteitverhouding. Een van de schoolvoorbeelden hiervan is het domein van Juan Carlos Vizcarra. Ondanks het feit dat hij door de internationale pers op regelmatige basis beloond wordt met torenhoge scores, blijft hij zijn verkoopprijzen mooi onder controle houden. In de loop der jaren heeft deze fascinerende man zijn wijngaarden en vinificatiekelder zodanig weten te perfectioneren dat hij zichzelf quasi ondergeschikt maakt aan de elementen. De combinatie van lage rendementen, een productieproces gebaseerd op graviteit en een minutieus gedoseerd houtgebruik zorgt jaar na jaar voor verleidelijke wijnen en tonnen drinkplezier.

Als begin de jaren 90 Ribera del Duero als wijnregio eindelijk de aandacht krijgt die het verdient, schieten niet enkel de domeinen als paddestoelen uit de grond, maar worden ook de prijzen in geen tijd mee de hoogte in gekatapulteerd. Gelukkig is de situatie (bij de meesten, althans) ondertussen terug genormaliseerd en kan je hier wijn vinden met een juiste prijs/kwaliteitverhouding. Een van de schoolvoorbeelden hiervan is het domein van Juan Carlos Vizcarra. Ondanks het feit dat hij door de internationale pers op regelmatige basis beloond wordt met torenhoge scores, blijft hij zijn verkoopprijzen mooi onder controle houden. In de loop der jaren heeft deze fascinerende man zijn wijngaarden en vinificatiekelder zodanig weten te perfectioneren dat hij zichzelf quasi ondergeschikt maakt aan de elementen. De combinatie van lage rendementen, een productieproces gebaseerd op graviteit en een minutieus gedoseerd houtgebruik zorgt jaar na jaar voor verleidelijke wijnen en tonnen drinkplezier.

Als vader en zoon Borman half de jaren 90 een stuk van de originele Spier wijngaarden kopen begint de geschiedenis van Boschkloof Wines. De aanwezige wijnstokken – vooral de weinig interessante Kaapse Riesling – worden grotendeels gerooid en heraangeplant met syrah en cabernet franc, enkel de reeds bestaande chardonnay en cabernet sauvignon blijft behouden. Een volledig nieuwe infrastructuur wordt vanaf nul opgebouwd en de eerste wijnen worden gebotteld. Als we nu terugblikken op de prille geschiedenis van het na-apartheid wijngebeuren, kunnen we zoon Jacques gerust beschrijven als een van de pioniers van het huidige Kaapse wijnsucces.
Met de komst in 2010 van 3e generatie Reenen Borman, heeft de stijl van wijnen een iets modernere insteek gekregen. Waar de wijnen van Jacques soms net iets te rustieke trekken vertoonden, weet zoonlief het immense potentieel van de wijngaarden die uitkijken over False Bay optimaal te gebruiken. Een iets frissere, meer hedendaagse stijl voor zowel de witte als rode variant met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte is het resultaat. Zonder ook maar een seconde af te wijken van de succesformule van zijn papa heeft Reenen op enkele jaren tijd de wijnen van het familiedomein een elegantie injectie gegeven die hen een plaats verschaft bij het allerbeste wat de Kaap te bieden heeft.

Philippe Cambie- samen met Michel Rolland waarschijnlijk de meest gevierde oenoloog in Frankrijk- en Gilles Ferran, de aimabele en getalenteerde wijnmaker/eigenaar van Domaine des Escaravailles, produceren samen deze verleidelijke micro-cuvée. Een oude droom van toen ze samen oenologie studeerden aan de universiteit van Montpellier kreeg vorm, toen ze in 2004 1.5 hectare wijngaarden aankochten in Plan-de-Dieu. De met oude wijnstokken beplante wingerd, resulteert in een delicate, finesserijke maar toch zeer herkenbare “Cambie” wijn, die elke rechtgeaarde wijnliefhebber in vervoering brengt. De naam verwijst naar een laat 19e eeuwse gedicht van de gevierde Provençaalse dichter Frédéric Mistral, die schrijft over de liefde van de arme visser Calendal voor de mooie Estérelle, en de heldendaden die hij onderneemt om haar hand te winnen. “Calendal n’était qu’un pêcheur; l’amour en a fait un héros.”

Wanneer de jonge Californiër Josh Jensen tijdens zijn studies aan de universiteit van Oxford in aanraking komt met de wijnen van Bourgogne en per toeval terecht komt in de plukploeg van Domaine de la Romanée- Conti, begint het Calera verhaal.
Overtuigd dat enkel kalksteen pinot noir de nodige diepte en verouderingspotentieel kan geven, gaat hij naarstig op zoek in zijn thuisbasis naar het juiste terroir. Na een zoektocht van bijna drie jaar, vindt hij nabij Hollister het mount Harlan gebied in Central Coast, zo’n 120 km ten zuiden van San Francisco. In 1975 begint hij – op een hoogte van 700 meter – hoofdzakelijk pinot noir aan te planten, aangevuld met chardonnay, viognier en aligoté, tot hij vandaag zo’n 40 ha beplante wijngaarden heeft. Hij construeerde de wijnkelder zo, dat gans het vinificatie proces volledig verloopt volgens de principes van de zwaartekracht, om de wijnen zo min mogelijk te verstoren. Er wordt niet (over)gepompt, gisting verloopt langzaam aan zeer lage temperatuur en na de gisting wordt de wijn onmiddellijk overgebracht naar de barriques.
Josh Jensen wordt ondertussen beschouwd als één der grootste pinot noir wijnmakers en zijn cru wijnen Jensen, Selleck, Reed, Mills, de Villiers en Ryan zijn een toonbeeld van finesse en ras met een waanzinnig verouderingspotentieel. En ondertussen ook één van de meest gezochte wijnen van deze planeet.

Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.

Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Domaine de Cristia is een familiebedrijf opgericht in 1942 door Etienne Grangeon die half de jaren 60 werd opgevolgd door zijn zoon Alain, dat zich vooral toespitste op verkoop van wijn in bulk. Toen broer en zus Dominique en Baptiste in 1999 het roer overnamen van hun vader, werd de koers drastisch gewijzigd. Het domein kreeg een eigen identiteit, alle wijnen werden op het domein gebotteld en de kwaliteit kreeg voorrang op kwantiteit. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen die worden verbouwd op 2 lieux-dits. Enerzijds de noordoostelijk georiënteerde “Cristia”, waar 90% van hun CNP wijngaarden liggen en soepele, elegante wijnen voortbrengt op een koelere site, en anderzijds “La Roquette”, één van de hoogst gelegen wijngaarden van de appellatie op galets roulés. De combinatie van beide percelen zorgt voor een mooi evenwicht tussen finesse en kracht met een meer dan behoorlijk bewaarpotentieel. De Côtes du Rhône en Vin de Pays wijngaarden die verspreid liggen rond Courthezon brengen elk jaar opnieuw wijnen die qua stijl nauw aanleunen bij hun grotere broer, maar met een meer budgetvriendelijk karakter.

Domaine de Cristia is een familiebedrijf opgericht in 1942 door Etienne Grangeon die half de jaren 60 werd opgevolgd door zijn zoon Alain, dat zich vooral toespitste op verkoop van wijn in bulk. Toen broer en zus Dominique en Baptiste in 1999 het roer overnamen van hun vader, werd de koers drastisch gewijzigd. Het domein kreeg een eigen identiteit, alle wijnen werden op het domein gebotteld en de kwaliteit kreeg voorrang op kwantiteit. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen die worden verbouwd op 2 lieux-dits. Enerzijds de noordoostelijk georiënteerde “Cristia”, waar 90% van hun CNP wijngaarden liggen en soepele, elegante wijnen voortbrengt op een koelere site, en anderzijds “La Roquette”, één van de hoogst gelegen wijngaarden van de appellatie op galets roulés. De combinatie van beide percelen zorgt voor een mooi evenwicht tussen finesse en kracht met een meer dan behoorlijk bewaarpotentieel. De Côtes du Rhône en Vin de Pays wijngaarden die verspreid liggen rond Courthezon brengen elk jaar opnieuw wijnen die qua stijl nauw aanleunen bij hun grotere broer, maar met een meer budgetvriendelijk karakter.