75cl.

Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ‘taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ‘taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Het kasteel van Oupia, gebouwd in de 12e eeuw, is in handen van de familie Iché sinds 1860. Desondanks het feit dat de wijnbouw als rode draad doorheen de familiegeschiedenis loopt, is het toch wachten tot André Iché in het magische jaar 1969 de touwtjes in handen krijgt. Hij plant een 7-tal jaar later zijn eerste Syrah-stokken aan en in 1985, na de introductie van houten vaten op het domein wordt “Les Barons” geboren, gevolgd door andere Nobilis en Oppiussen.
Als André in 2007 na een slepende ziekte overlijdt, komt het familiedomein in handen van zijn dochter Marie-Pierre, die ondanks haar jonge leeftijd het levenswerk van haar vader met brio verderzet. Geen eigenwijze nieuwigheden of aanpassingen, maar net zoals haar illustere voorganger keihard blijven werken aan datgene wat Chateau d’Oupia dezer dagen zo speciaal maakt. Sappige, fruitgedreven wijnen produceren met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte en met een prijskaartje dat de voorbije 20 jaar nauwelijks is gewijzigd.

Het kasteel van Oupia, gebouwd in de 12e eeuw, is in handen van de familie Iché sinds 1860. Desondanks het feit dat de wijnbouw als rode draad doorheen de familiegeschiedenis loopt, is het toch wachten tot André Iché in het magische jaar 1969 de touwtjes in handen krijgt. Hij plant een 7-tal jaar later zijn eerste Syrah-stokken aan en in 1985, na de introductie van houten vaten op het domein wordt “Les Barons” geboren, gevolgd door andere Nobilis en Oppiussen.
Als André in 2007 na een slepende ziekte overlijdt, komt het familiedomein in handen van zijn dochter Marie-Pierre, die ondanks haar jonge leeftijd het levenswerk van haar vader met brio verderzet. Geen eigenwijze nieuwigheden of aanpassingen, maar net zoals haar illustere voorganger keihard blijven werken aan datgene wat Chateau d’Oupia dezer dagen zo speciaal maakt. Sappige, fruitgedreven wijnen produceren met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte en met een prijskaartje dat de voorbije 20 jaar nauwelijks is gewijzigd.

Het kasteel van Oupia, gebouwd in de 12e eeuw, is in handen van de familie Iché sinds 1860. Desondanks het feit dat de wijnbouw als rode draad doorheen de familiegeschiedenis loopt, is het toch wachten tot André Iché in het magische jaar 1969 de touwtjes in handen krijgt. Hij plant een 7-tal jaar later zijn eerste Syrah-stokken aan en in 1985, na de introductie van houten vaten op het domein wordt “Les Barons” geboren, gevolgd door andere Nobilis en Oppiussen.
Als André in 2007 na een slepende ziekte overlijdt, komt het familiedomein in handen van zijn dochter Marie-Pierre, die ondanks haar jonge leeftijd het levenswerk van haar vader met brio verderzet. Geen eigenwijze nieuwigheden of aanpassingen, maar net zoals haar illustere voorganger keihard blijven werken aan datgene wat Chateau d’Oupia dezer dagen zo speciaal maakt. Sappige, fruitgedreven wijnen produceren met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte en met een prijskaartje dat de voorbije 20 jaar nauwelijks is gewijzigd.

In 2017 breidde Château de Birazel zijn wijngaarden uit met 14,5 hectare, inclusief Carménère en Cabernet Sauvignon, en vergrootte het zijn park tot meer dan 14 hectare. Om de kwaliteit van de wijnen te verbeteren, begon in 2019 de bouw van een moderne wijnmakerij. In hetzelfde jaar werd de wijngaard versterkt met oude Merlot- en Cabernet Franc-stokken. De eerste oogst vond plaats in 2020, kort na de opening van de nieuwe wijnkelder.

In 2021 lanceerde Château de Birazel zijn eerste wijnen: ROMANE, een witte wijn met citrusaroma’s, en PAULUS, een fruitige en kruidige rode wijn. Deze wijnen weerspiegelen het streven naar perfectie en respect voor het terroir. Het Château combineert moderne technieken met aandacht voor traditie en menselijke connecties, met een sterke focus op kwaliteit.

Château de Fieuzal is een Grand Cru Classé uit de appellatie Pessac-Léognan, gelegen in het hart van de Graves. Het domein kent een lange wijnbouwgeschiedenis die teruggaat tot de 17e eeuw en beschikt over een gevarieerd terroir van grind- en kleibodems. Zowel rode als witte wijnen worden hier met grote zorg geproduceerd, met een aanplant die onder meer Cabernet Sauvignon, Merlot, Sauvignon Blanc en Sémillon omvat. Sinds 2001 is het domein eigendom van de Ierse familie Quinn. Onder hun impuls werd sterk geïnvesteerd in de modernisering van zowel wijngaard als kelder, met respect voor het karakter van het terroir. De technische leiding is in handen van Stephen Carrier, die met internationale ervaring inzet op precisie en verfijning in elke stap van het productieproces. Château de Fieuzal staat vandaag bekend om wijnen met een uitgesproken identiteit, die elegantie, structuur en balans weten te combineren.

Op enkele minuten van Saint-Émilion, in de gemeente Saint-Sulpice-de-Faleyrens bij het gehucht Grand Bert, ligt Château Grand Bert. Het domein beslaat 12 hectare wijngaarden die zich uitstrekken rond een charmant landhuis uit de 16e eeuw, met uitzicht op de iconische klokkentoren van de kerk van Saint-Émilion.

De unieke terroir van de Saint-Émilion-streek biedt de ideale omstandigheden voor het creëren van verfijnde, verleidelijke wijnen, gekenmerkt door een zijdezachte textuur in de mond. Château Grand Bert produceert jaarlijks ongeveer 75.000 flessen, verdeeld over wijnen met de AOC Saint-Émilion (Cuvée Tradition) en Saint-Émilion Grand Cru (Cuvée Grand Cru en Cuvée 1er).

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ‘taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Château Le Gay is een historisch domein in Pomerol, met oorsprong in de 18e eeuw als Manoir de Gay. In de 19e eeuw werd het bezit opgesplitst in Château Lafleur en Château de Gay, beide in 1946 geërfd door de zussen Thérèse en Marie Robin. Onder hun beheer en via samenwerking met Établissements Moueix bleef Le Gay lange tijd discreet, in de schaduw van beroemdere buren als Petrus. In 2002 kwam het domein in handen van Catherine Péré-Vergé, die het volledig renoveerde en de hulp inriep van oenoloog Michel Rolland. De wijngaard van 10,5 hectare ligt op het plateau van Pomerol, met bodems van klei en kalkrijke grind. De aanplant bestaat uit merlot (65?%) en cabernet franc (35?%), met een gemiddelde stokkenleeftijd van ruim 50 jaar. Château Le Gay levert krachtige, verfijnde wijnen met diepgang en complexiteit, die zich uitstekend lenen voor rijping en tot de top van de appellatie behoren.

Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.

Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.