2018

Caiarossa werd in 1998 opgericht op de heuvels van Ripella. Het domein beslaat 100 hectare en ligt op land dat eeuwenlang eigendom was van de beroemde familie De Medici. Hoewel Toscane een rijke geschiedenis kent op het gebied van wijnproductie, koos Caiarossa voor een andere aanpak door te werken volgens biodynamische principes. Hierbij combineren ze respect voor de natuur met de hoogste standaarden van moderne wijnbouw, om zo het unieke karakter van hun wijnen volledig tot uiting te laten komen. Vanaf 2004 speelde de familie Jelgersma een belangrijke rol in de groei van het domein. Onder hun toewijding werden de oorspronkelijke 12 hectare uitgebreid tot 100 hectare, waarvan 40 hectare is bestemd voor wijnbouw. Eric Albada Jelgersma, destijds al eigenaar van het prestigieuze Château Giscours in Margaux, zag in Caiarossa een perfecte Italiaanse tegenhanger. Dankzij deze visie en aanpak wordt de wijn van Caiarossa vandaag terecht beschouwd als een echte Super Tuscan.

Het kasteel van Oupia, gebouwd in de 12e eeuw, is in handen van de familie Iché sinds 1860. Desondanks het feit dat de wijnbouw als rode draad doorheen de familiegeschiedenis loopt, is het toch wachten tot André Iché in het magische jaar 1969 de touwtjes in handen krijgt. Hij plant een 7-tal jaar later zijn eerste Syrah-stokken aan en in 1985, na de introductie van houten vaten op het domein wordt “Les Barons” geboren, gevolgd door andere Nobilis en Oppiussen.
Als André in 2007 na een slepende ziekte overlijdt, komt het familiedomein in handen van zijn dochter Marie-Pierre, die ondanks haar jonge leeftijd het levenswerk van haar vader met brio verderzet. Geen eigenwijze nieuwigheden of aanpassingen, maar net zoals haar illustere voorganger keihard blijven werken aan datgene wat Chateau d’Oupia dezer dagen zo speciaal maakt. Sappige, fruitgedreven wijnen produceren met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte en met een prijskaartje dat de voorbije 20 jaar nauwelijks is gewijzigd.

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ’taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Domaine de Cristia is een familiebedrijf opgericht in 1942 door Etienne Grangeon die half de jaren 60 werd opgevolgd door zijn zoon Alain, dat zich vooral toespitste op verkoop van wijn in bulk. Toen broer en zus Dominique en Baptiste in 1999 het roer overnamen van hun vader, werd de koers drastisch gewijzigd. Het domein kreeg een eigen identiteit, alle wijnen werden op het domein gebotteld en de kwaliteit kreeg voorrang op kwantiteit. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen die worden verbouwd op 2 lieux-dits. Enerzijds de noordoostelijk georiënteerde “Cristia”, waar 90% van hun CNP wijngaarden liggen en soepele, elegante wijnen voortbrengt op een koelere site, en anderzijds “La Roquette”, één van de hoogst gelegen wijngaarden van de appellatie op galets roulés. De combinatie van beide percelen zorgt voor een mooi evenwicht tussen finesse en kracht met een meer dan behoorlijk bewaarpotentieel. De Côtes du Rhône en Vin de Pays wijngaarden die verspreid liggen rond Courthezon brengen elk jaar opnieuw wijnen die qua stijl nauw aanleunen bij hun grotere broer, maar met een meer budgetvriendelijk karakter.

Domaine de Cristia is een familiebedrijf opgericht in 1942 door Etienne Grangeon die half de jaren 60 werd opgevolgd door zijn zoon Alain, dat zich vooral toespitste op verkoop van wijn in bulk. Toen broer en zus Dominique en Baptiste in 1999 het roer overnamen van hun vader, werd de koers drastisch gewijzigd. Het domein kreeg een eigen identiteit, alle wijnen werden op het domein gebotteld en de kwaliteit kreeg voorrang op kwantiteit. Vanzelfsprekend ligt de focus op de productie van hun CNP wijnen die worden verbouwd op 2 lieux-dits. Enerzijds de noordoostelijk georiënteerde “Cristia”, waar 90% van hun CNP wijngaarden liggen en soepele, elegante wijnen voortbrengt op een koelere site, en anderzijds “La Roquette”, één van de hoogst gelegen wijngaarden van de appellatie op galets roulés. De combinatie van beide percelen zorgt voor een mooi evenwicht tussen finesse en kracht met een meer dan behoorlijk bewaarpotentieel. De Côtes du Rhône en Vin de Pays wijngaarden die verspreid liggen rond Courthezon brengen elk jaar opnieuw wijnen die qua stijl nauw aanleunen bij hun grotere broer, maar met een meer budgetvriendelijk karakter.

Sébastien Vincenti kocht samen met zijn moeder Nanou, begin jaren 90, dit unieke terroir in Mazan. Probleem, er was geen vinificatieruimte en de wijngaarden lagen er mistroostig bij. Men stak de handen uit de mouwen en na hard labeur en aanzienlijke investeringen, werden de wijngaarden volledig geherstructureerd. Er staat een moderne perfect uitgeruste cave en men biedt een gamma aan dat kwalitatief op het niveau staat van het beste wat de het zuiden van Frankrijk te bieden heeft. De rode wijnen bezitten een merkwaardige frisheid. De wijngaarden liggen namelijk op een uniek plateau waardoor een mooi samenspel ontstaat van wind, vochtigheidsgraad en warmte. Sébastien maakt perfect evenwichtige wijnen met een uitmuntende prijs-kwaliteitverhouding. Door een aantal externe omstandigheden zijn de wijnen van Fondrèche de voorbije jaren een beetje van hun glans verloren. Vanaf jaargang 2015 staan ze echter terug daar waar ze zonder enige twijfel horen. Bij de absolute top van de appellatie en met uitbreiding van de ganse Zuidelijke Rhône vallei.

Als Roberto Cipresso samen met 2 vrienden La Fiorita opstart in 1992, zijn de verwachtingen zeer hoog gespannen. De jonge wijnmaker had al stages achter de rug bij Case Basse, Poggio Antico en Ciacci Piccolomini d’Aragona en zijn eerste jaargang 1993 wordt integraal aangekocht door het legendarische 3*restaurant Enoteca Pinchiorri in Firenze.
Met de aanplant begin de jaren 90 van de zuid-oostelijk gelegen Poggio al Sole en de oostelijk georiënteerde Pian Bossolino wijngaarden, wordt de productie opgetrokken tot 25.000 flessen.
Met de komst van Natalie Oliveros – een gevierde Amerikaanse filmster in het frivolere genre – in 2011, komt er een evidente financiële injectie die er voor zorgt dat La Fiorita gestaag maar zeker naar de top van deze mythische appellatie klimt.

Als Roberto Cipresso samen met 2 vrienden La Fiorita opstart in 1992, zijn de verwachtingen zeer hoog gespannen. De jonge wijnmaker had al stages achter de rug bij Case Basse, Poggio Antico en Ciacci Piccolomini d’Aragona en zijn eerste jaargang 1993 wordt integraal aangekocht door het legendarische 3*restaurant Enoteca Pinchiorri in Firenze.
Met de aanplant begin de jaren 90 van de zuid-oostelijk gelegen Poggio al Sole en de oostelijk georiënteerde Pian Bossolino wijngaarden, wordt de productie opgetrokken tot 25.000 flessen.
Met de komst van Natalie Oliveros – een gevierde Amerikaanse filmster in het frivolere genre – in 2011, komt er een evidente financiële injectie die er voor zorgt dat La Fiorita gestaag maar zeker naar de top van deze mythische appellatie klimt.

Als filmproducer Craig Wessels en zijn echtgenote Anne beslissen dat hun opgroeiende kinderen niet in een stadsomgeving horen op te groeien, verhuizen ze naar een idyllische plek op zo’n 3 km van de Atlantische Oceaan, omringd door wijngaarden. Omdat er altijd een interesse was in wijn en er daar toch druiven voorradig waren, begonnen ze in 2004 om wat vergist druivensap te maken in een klein speelhuisje voor de kinderen in een achterhoek van hun tuin. Stellen dat de eerste wijnen experimentele probeersels waren is een understatement, maar al doende leert men, en als ze hun nieuw stijlvol label op hun jaargang 2012 kleven, promoveren ze quasi vanuit het niets naar de hoogste wijnklasse. Vijf sterren in de Platter Guide, First Growth bij Tim Atkin, lyrische beoordelingen van Parker, …, het domein staat plotsklaps fier mee te fonkelen tussen de Zuid-Afrikaanse wijnsterren. Het was vooral aandachtig luisteren naar het verhaal van hun wijngaarden en het zorgvuldig ontleden en respecteren van het unieke microklimaat dat de Hemel-en-Aarde vallei echt wel is. De combinatie van zo natuurlijk mogelijk hun grond bewerken, elke wijngaard maniakaal perfect rijp plukken met minuscule rendementen en een absoluut minimum aan interventie in de wijnkelder resulteert de laatste jaargangen tot wijnen die wereldwijde faam genieten. Met een productie die in totaal iets meer dan 10.000 flessen bedraagt is het onnodig te zeggen dat het elk jaar weer een huzarenstuk is om enkele flessen te bemachtigen….

Tomas Cusiné begon zijn privé project in 2003, nadat hij mee het familiale domein stevig op de rails had gezet. Zijn speeltuin zijn de hoog gelegen wijngaarden in Costers del Segre en Conca de Barbera, die garant staan voor een opmerkelijke frisse, minerale toets en die als een rode leidraad door het ganse gamma loopt. De prijzen van zijn wijnen, blijven ondanks de hoge scores van de internationale wijnpers, zeer mooi onder controle.