2020

Izadi betekent zoveel als “Natuur”, en is een verwijzing naar het respect dat de familie Anton – eigenaars en oprichters van het domein sinds 1987 – heeft voor de natuurlijke rijkdommen in Rioja Alavesa, waar het wijnhuis is gelegen. Koning Tempranillo wordt hier behandeld met het respect dat hij zonder meer verdient, en zorgt op zijn beurt als tegenprestatie voor kruidige, aromatische wijnen met veel elegantie. Vader Gonzalo, die nog steeds een restaurant heeft met een ster in Vitoria-Gasteiz, is de evidente reden waarom zoon en wijnmaker Lalo zo veel aandacht schenkt aan de hoge gastronomische inzetbaarheid van deze wijnen.

Broer en zus Jiménez-Vila – 2 gepassioneerde wijnliefhebbers – zijn samen de bezielers van dit piepkleine domein in Requena, zo’n 50 km ten westen van Valencia. Hun wijngaarden bevinden zich om en rond het stadje Las Monjas (de nonnen) en hun eerste/jongste wijn werd daarom La Novicia genoemd. En omdat nonnen in een klooster wonen en frequent naar de kerk gaan, en de kerken in Spanje vaak in steden liggen waar traditioneel veel duiven rondvliegen, is hun label daar een verwijzing naar. Het allerbelangrijkste blijft uiteraard het feit dat Marisa en Jorge spectaculair lekkere wijnen produceren die zorgen voor ongecompliceerd, fruitgedreven drinkplezier.

Als vader en zoon Borman half de jaren 90 een stuk van de originele Spier wijngaarden kopen begint de geschiedenis van Boschkloof Wines. De aanwezige wijnstokken – vooral de weinig interessante Kaapse Riesling – worden grotendeels gerooid en heraangeplant met syrah en cabernet franc, enkel de reeds bestaande chardonnay en cabernet sauvignon blijft behouden. Een volledig nieuwe infrastructuur wordt vanaf nul opgebouwd en de eerste wijnen worden gebotteld. Als we nu terugblikken op de prille geschiedenis van het na-apartheid wijngebeuren, kunnen we zoon Jacques gerust beschrijven als een van de pioniers van het huidige Kaapse wijnsucces.
Met de komst in 2010 van 3e generatie Reenen Borman, heeft de stijl van wijnen een iets modernere insteek gekregen. Waar de wijnen van Jacques soms net iets te rustieke trekken vertoonden, weet zoonlief het immense potentieel van de wijngaarden die uitkijken over False Bay optimaal te gebruiken. Een iets frissere, meer hedendaagse stijl voor zowel de witte als rode variant met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte is het resultaat. Zonder ook maar een seconde af te wijken van de succesformule van zijn papa heeft Reenen op enkele jaren tijd de wijnen van het familiedomein een elegantie injectie gegeven die hen een plaats verschaft bij het allerbeste wat de Kaap te bieden heeft.

Als 4e generatie wijnbouwers in Barolo, met wijngaarden in Monforte d’Alba, Barolo en Novello is de familie Broccardo lang onder de radar gebleven. Maar sinds de jongste generatie het roer heeft overgenomen, en gestaag een mooi evenwicht heeft weten te vinden tussen traditie en hedendaagse vinificatiemethodes, is de weg naar het Piemonte firmament ontegensprekelijk ingezet. De combinatie van het uitzonderlijke terroir, oude wijngaarden en de mix van traditionele en moderne vinificatiemethoden, zorgt ervoor dat de wijnen van de laatste jaargangen een perfecte weerspiegeling zijn van de geleverde inspanningen. Een pragmatische aanpak die mooi het evenwicht heeft gevonden tussen rusticiteit en moderniteit tegen aanvaarbare prijzen.

Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.

Chapelle Saint Theodoric is de naam van een oude kapel en een van de oudste historische gebouwen in het centrum van Châteauneuf-du-Pape. De wijngaarden zijn eigendom van Peter Weylandt, een Amerikaanse agent/importeur en de wijnen worden gemaakt door Baptiste Grangeon van Domaine de Cristia. De zanderige wijngaarden op de lieux-dits Guigasse (50 tot 100-jarige wijnstokken) en Pignan (op de top van Pignan, grenzend aan Rayas) bestaan beide uit 100% grenache noir, worden traditioneel gevinifieerd zoals bij Reynaud, Bonneau, Charvin, . en dan op exact dezelfde manier opgevoed. Het is verbluffend om te proeven hoe wijngaarden die amper 200 meter van elkaar liggen, toch zo’n verschillend karakter kunnen hebben. La Guigasse is rijker, krachtiger terwijl Le Grand Pin lager in alcohol, fijner, eleganter en complexer blijkt.

Op de rechteroever van de Gironde ligt de Côtes de Blaye, een vrij groot wijngebied waar zich een aantal domeinen weten te onderscheiden. De familie Bantegnies maakt hier sinds begin de jaren 60 uitmuntende wijnen van uitsluitend sauvignon blanc voor de witte wijnen, en in rood met de twee cabernets en merlot. Op het domein wordt in Lyre gesnoeid, een manier die visueel gelijkt op de letter Y. Door deze ’taille’ wordt de wijnstok beter verlucht en ook de warmte van de zon beter benut. Een techniek die grote inspanningen vergt, daar er steeds handmatig dient geoogst, maar het resultaat mag er wezen. Château Bertinerie is zonder twijfel een van de kwalitatieve koplopers van de appellatie en kreeg van de wijnpers met recht en rede de titel ‘Grand Cru Non Classé’ mee.

Het kasteel van Oupia, gebouwd in de 12e eeuw, is in handen van de familie Iché sinds 1860. Desondanks het feit dat de wijnbouw als rode draad doorheen de familiegeschiedenis loopt, is het toch wachten tot André Iché in het magische jaar 1969 de touwtjes in handen krijgt. Hij plant een 7-tal jaar later zijn eerste Syrah-stokken aan en in 1985, na de introductie van houten vaten op het domein wordt “Les Barons” geboren, gevolgd door andere Nobilis en Oppiussen.
Als André in 2007 na een slepende ziekte overlijdt, komt het familiedomein in handen van zijn dochter Marie-Pierre, die ondanks haar jonge leeftijd het levenswerk van haar vader met brio verderzet. Geen eigenwijze nieuwigheden of aanpassingen, maar net zoals haar illustere voorganger keihard blijven werken aan datgene wat Chateau d’Oupia dezer dagen zo speciaal maakt. Sappige, fruitgedreven wijnen produceren met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte en met een prijskaartje dat de voorbije 20 jaar nauwelijks is gewijzigd.

In 2017 breidde Château de Birazel zijn wijngaarden uit met 14,5 hectare, inclusief Carménère en Cabernet Sauvignon, en vergrootte het zijn park tot meer dan 14 hectare. Om de kwaliteit van de wijnen te verbeteren, begon in 2019 de bouw van een moderne wijnmakerij. In hetzelfde jaar werd de wijngaard versterkt met oude Merlot- en Cabernet Franc-stokken. De eerste oogst vond plaats in 2020, kort na de opening van de nieuwe wijnkelder.

In 2021 lanceerde Château de Birazel zijn eerste wijnen: ROMANE, een witte wijn met citrusaroma’s, en PAULUS, een fruitige en kruidige rode wijn. Deze wijnen weerspiegelen het streven naar perfectie en respect voor het terroir. Het Château combineert moderne technieken met aandacht voor traditie en menselijke connecties, met een sterke focus op kwaliteit.

Op enkele minuten van Saint-Émilion, in de gemeente Saint-Sulpice-de-Faleyrens bij het gehucht Grand Bert, ligt Château Grand Bert. Het domein beslaat 12 hectare wijngaarden die zich uitstrekken rond een charmant landhuis uit de 16e eeuw, met uitzicht op de iconische klokkentoren van de kerk van Saint-Émilion.

De unieke terroir van de Saint-Émilion-streek biedt de ideale omstandigheden voor het creëren van verfijnde, verleidelijke wijnen, gekenmerkt door een zijdezachte textuur in de mond. Château Grand Bert produceert jaarlijks ongeveer 75.000 flessen, verdeeld over wijnen met de AOC Saint-Émilion (Cuvée Tradition) en Saint-Émilion Grand Cru (Cuvée Grand Cru en Cuvée 1er).

Op enkele minuten van Saint-Émilion, in de gemeente Saint-Sulpice-de-Faleyrens bij het gehucht Grand Bert, ligt Château Grand Bert. Het domein beslaat 12 hectare wijngaarden die zich uitstrekken rond een charmant landhuis uit de 16e eeuw, met uitzicht op de iconische klokkentoren van de kerk van Saint-Émilion.

De unieke terroir van de Saint-Émilion-streek biedt de ideale omstandigheden voor het creëren van verfijnde, verleidelijke wijnen, gekenmerkt door een zijdezachte textuur in de mond. Château Grand Bert produceert jaarlijks ongeveer 75.000 flessen, verdeeld over wijnen met de AOC Saint-Émilion (Cuvée Tradition) en Saint-Émilion Grand Cru (Cuvée Grand Cru en Cuvée 1er).

Soms, maar echt niet zo heel vaak, gebeurt het dat een degustatie van opgestuurde stalen je compleet van je sokken blaast. Tijdens een blindproeverij ergens begin juni sprongen 3 wijnen er torenhoog uit. Eerst een rosé die met Bandol allures je bijna instant naar de Provence katapulteert, een witte wijn met onmiskenbaar zuiderse toetsen maar met een frisheid en een mineraliteit die volledig contrasteert met de eerste mediterrane impressie en dan een rode cuvée die we in een prijsklasse situeerden die iets meer dan het dubbele was van de reële prijs en die zo belachelijk lekker was dat we aanspraak moesten maken op al onze wilskracht om de fles niet onmiddellijk leeg te drinken.
Toen bleek dat Laurence Feraud de dader was van deze feestproeverij werd plotseling heel veel duidelijk. Zij is wijnmaakster/eigenares van het mythische Domaine du Pegau in Châteauneuf-du-Pape – een Amerikaanse wijngoeroe gaf haar ooit 5 opeenvolgende 100 punten voor haar topcuvée Da Capo – en kocht enkele jaren geleden een domein bij in Sorgues. Het is overduidelijk dat ze de 41 hectare omringende wijngaarden perfect naar haar hand heeft weten te zetten en haar signatuur vet onderlijnd vertaalt naar het resultaat in de fles.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

De wegen van Nadia en David Sadie, allebei geboren in 1984, kruisen zich in hun 4e studiejaar aan de Universiteit van Stellenbosch. Hun richtingen waren bij allebei wijn gerelateerd, maar bij David met de focus op oenologie en bij Nadia eerder op bodembeheer. Na stages van David in Nieuw-Zeeland, Saint-Emilion en de Rhône vallei, produceren ze hun eerste 600 flessen wijn in 2010, terwijl ze nog werken voor een andere broodheer. In 2013 gaat David fulltime aan de slag en een jaar later maken ze van de Paardenbosch farm in Siebritskloof hun uitvalsbasis en wijnkelder. Als Nadia hem in 2016 op voltijdse basis vervoegt, komt het domein echt op kruissnelheid. Ondertussen is de experimentele fase al weer een tijdje verleden tijd en is het domein een absoluut begrip geworden op het Zuid-Afrikaanse wijntoneel. Analoog met hun Swartland Independent collegas werken ze met een variëteit van (hoofdzakelijk) bush-vines en terroirs en volgens het principe van de minimale interventie filosofie in de kelder. Resultaat zijn zeer zuivere, uitgepuurde wijnen met veel focus, diepte en elegantie. Het is niet toevallig dat recent een Britse Master of Wine een van hun sinle vineyard cuvées bestempelde als the Montrachet of chenin blanc.