Fruitig

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Gesitueerd tussen de monding van de rivier Ebro en Tarragona, is Terra Alta een van de zeven DO’s in het uiterste zuiden van de provincie Catalunya. Grenache, zowel de witte als rode variant, is hier veruit de meest voorkomende aanplant. Joan en zijn team benutten het beschikbare druivenarsenaal ten volle, en produceren sappige, zijdezachte wijnen met een zeer hoge drinkbaarheidsfactor.

Izadi betekent zoveel als “Natuur”, en is een verwijzing naar het respect dat de familie Anton – eigenaars en oprichters van het domein sinds 1987 – heeft voor de natuurlijke rijkdommen in Rioja Alavesa, waar het wijnhuis is gelegen. Koning Tempranillo wordt hier behandeld met het respect dat hij zonder meer verdient, en zorgt op zijn beurt als tegenprestatie voor kruidige, aromatische wijnen met veel elegantie. Vader Gonzalo, die nog steeds een restaurant heeft met een ster in Vitoria-Gasteiz, is de evidente reden waarom zoon en wijnmaker Lalo zo veel aandacht schenkt aan de hoge gastronomische inzetbaarheid van deze wijnen.

Het kasteel van Oupia, gebouwd in de 12e eeuw, is in handen van de familie Iché sinds 1860. Desondanks het feit dat de wijnbouw als rode draad doorheen de familiegeschiedenis loopt, is het toch wachten tot André Iché in het magische jaar 1969 de touwtjes in handen krijgt. Hij plant een 7-tal jaar later zijn eerste Syrah-stokken aan en in 1985, na de introductie van houten vaten op het domein wordt “Les Barons” geboren, gevolgd door andere Nobilis en Oppiussen.
Als André in 2007 na een slepende ziekte overlijdt, komt het familiedomein in handen van zijn dochter Marie-Pierre, die ondanks haar jonge leeftijd het levenswerk van haar vader met brio verderzet. Geen eigenwijze nieuwigheden of aanpassingen, maar net zoals haar illustere voorganger keihard blijven werken aan datgene wat Chateau d’Oupia dezer dagen zo speciaal maakt. Sappige, fruitgedreven wijnen produceren met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte en met een prijskaartje dat de voorbije 20 jaar nauwelijks is gewijzigd.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Daar vooral de wereldwijd gehypte rosé alle aandacht naar zich toetrekt, blijven de witte en rode (micro)cuvées vaak een beetje in de schaduw staan. Zeer onterecht, naar onze bescheiden mening, want deze schoolvoorbeelden van grote Languedoc wijn, combineren met veel bravoure de uitbundige kracht van het zuiden met veel elegantie en finesse eigen aan grote wijnen.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Als selfmade man en industrieel Gérard Bru in 1990 besluit om zijn bedrijf te verkopen, start het verhaal van een van de meest tot de verbeelding sprekende domeinen in het zuiden van Frankrijk. Geboren en getogen in Minervois, besluit Gérard om zich vol overgave te storten op de wijnbouw. Initieel geruggesteund door topoenoloog Michel Rolland, en later door “Mr. Grenache” Philippe Cambie, was het sein aan de buitenwereld om zijn ambities kenbaar te maken en om Puech-Haut een plaats te geven tussen alle ronkende namen in de hedendaagse Franse wijnwereld. Vergeet vooral niet om de rosé te proeven die vandaag nog steeds geldt als een van de meest gehypte wijnen in zijn genre.

Tijdens ons eerste bezoek aan dit domein werden we letterlijk en figuurlijk haast van onze sokken geblazen. Niet enkel de gure wind die zich door de climat “la Roilette” joeg bezorgde ons rillingen, vooral de proeverij in de kelder van Alain Coudert was een ware openbaring. Nog nooit was de overtuiging zo groot, dat Beaujolais waarschijnlijk de meest onderschatte en miskende appellatie in Frankrijk is. Wat Alain in onze glazen toverde was pure magie. Van de jonge vatstalen, tot de millésimes van meer dan 10 jaar oud, alles wat we proefden was van een hallucinante zuiverheid en fruitgedreven complexiteit, die je enkel terug vindt in veel prestigieuzere streken en duurdere cuvées. Bekende namen zoals Beaujolais krijgen vaak een (te) negatieve bijklank door overcommercialisering, maar door icoon wijnen als deze te proeven begrijpen we direct terug waarom de streek tussen Bourgogne en de Noordelijke Rhône een regio is die eindelijk terug het respect aan het krijgen is die het ruimschoots verdient.

Clos Saint Jean is met meer dan 43 ha beplante en veelal zeer oude wijngaarden (verspreid rond vooral Bédarrides en mét een 20-tal ha op La Crau!), een van de grootste producenten in Châteauneuf-du-Pape. De naam is ontleend aan twee lieux-dits op La Crau, Cabane de Saint Jean en Coteaux de Saint Jean. Tot 2002 werd het merendeel van de productie verkocht aan grote négociants als Tardieu-Laurent en andere Guigals en blonken de eigenlijke wijnen voor al uit in veel rusticiteit. Tot Pascal en Vincent Maurel – die hun vader opvolgden na zijn overlijden in 1982 – Philippe Cambie onder de arm namen en radicaal kapten met de wijnmakersprincipes van hun grootvader. Druiven werden ontsteeld en opgevoed in demi-muids en kleine barriques van 1-3 jaar oud. Resulterend in rijke, fruitgedreven, krachtige en complexe wijnen die plots tot een der meest gezochte wijnen ter wereld hoorden.

Conceito is de Portugese vertaling van “concept”, en vat de essentie waar dit domein voor staat in één krachtig woord samen. Met veel respect en liefde voor natuur en regio, en geholpen door wijngaarden die zijn aangeplant tussen 450 en 600 meter hoogte, maakt Rita Marques wijnen die als het ware schaduwdansen met hun unieke terroir in Vale da Teja, een van de koelste plaatsen in de betoverende Douro-vallei. Dankzij de koele nachten en warme dagen in dit uniek stukje van Portugal die zorgt voor een langere rijpingsperiode, krijgen de wijnen telkens een mysterieuze extra dimensie mee. Een enigmatisch trekje dat telkens weer een totaal andere kant van de wijnen ontmaskert en enerzijds sober en ingetogen ten tonele verschijnt om dan even later genereus en gesofisticeerd de aandacht naar zich toe te trekken.

De wegen van Nadia en David Sadie, allebei geboren in 1984, kruisen zich in hun 4e studiejaar aan de Universiteit van Stellenbosch. Hun richtingen waren bij allebei wijn gerelateerd, maar bij David met de focus op oenologie en bij Nadia eerder op bodembeheer. Na stages van David in Nieuw-Zeeland, Saint-Emilion en de Rhône vallei, produceren ze hun eerste 600 flessen wijn in 2010, terwijl ze nog werken voor een andere broodheer. In 2013 gaat David fulltime aan de slag en een jaar later maken ze van de Paardenbosch farm in Siebritskloof hun uitvalsbasis en wijnkelder. Als Nadia hem in 2016 op voltijdse basis vervoegt, komt het domein echt op kruissnelheid. Ondertussen is de experimentele fase al weer een tijdje verleden tijd en is het domein een absoluut begrip geworden op het Zuid-Afrikaanse wijntoneel. Analoog met hun Swartland Independent collegas werken ze met een variëteit van (hoofdzakelijk) bush-vines en terroirs en volgens het principe van de minimale interventie filosofie in de kelder. Resultaat zijn zeer zuivere, uitgepuurde wijnen met veel focus, diepte en elegantie. Het is niet toevallig dat recent een Britse Master of Wine een van hun sinle vineyard cuvées bestempelde als the Montrachet of chenin blanc.