Kruidig, mineraal

Op de rechteroever van de Rhône, ten noorden van de Camargues en flirtend met de grens van Languedoc, liggen de wijngaarden van Costières de Nîmes. Michel Gassier, met wortels diep verankerd in de bodem waar hij is opgegroeid, is het schoolvoorbeeld van de bezeten wijnmaker die het allerbeste uit zijn terroir weet te halen. Waar veel wijnen uit de appellatie verdrinken in middelmatigheid, excelleert hij jaar na jaar en maakt hij van het allerbeste dat er in deze regio geproduceerd wordt. In plaats van zoals veel van zijn collega wijnmakers – de focus te leggen op zo hoog mogelijke rendementen, bewerkt hij elke wijngaard naargelang ligging, bodem en positionering. Met veel geduld en een maniakale focus op de biodiversiteit van zijn wingerds haalt hij het allerbeste boven uit de geoogste druiven, die op hun beurt een elegante ambassadeur zijn met de juiste balans. De wijnen van de familie Gassier overstijgen moeiteloos het imago van deze vaak verguisde appellatie en flirten nadrukkelijk met de geroemde kwaliteit van zijn, doorgaans veel duurdere, buren in de gedeelde Zuidelijke Rhône vallei.

Als vader en zoon Borman half de jaren 90 een stuk van de originele Spier wijngaarden kopen begint de geschiedenis van Boschkloof Wines. De aanwezige wijnstokken – vooral de weinig interessante Kaapse Riesling – worden grotendeels gerooid en heraangeplant met syrah en cabernet franc, enkel de reeds bestaande chardonnay en cabernet sauvignon blijft behouden. Een volledig nieuwe infrastructuur wordt vanaf nul opgebouwd en de eerste wijnen worden gebotteld. Als we nu terugblikken op de prille geschiedenis van het na-apartheid wijngebeuren, kunnen we zoon Jacques gerust beschrijven als een van de pioniers van het huidige Kaapse wijnsucces.
Met de komst in 2010 van 3e generatie Reenen Borman, heeft de stijl van wijnen een iets modernere insteek gekregen. Waar de wijnen van Jacques soms net iets te rustieke trekken vertoonden, weet zoonlief het immense potentieel van de wijngaarden die uitkijken over False Bay optimaal te gebruiken. Een iets frissere, meer hedendaagse stijl voor zowel de witte als rode variant met een zeer hoog drinkbaarheidsgehalte is het resultaat. Zonder ook maar een seconde af te wijken van de succesformule van zijn papa heeft Reenen op enkele jaren tijd de wijnen van het familiedomein een elegantie injectie gegeven die hen een plaats verschaft bij het allerbeste wat de Kaap te bieden heeft.

Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.

Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.

Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.

Ondanks het feit dat de familie Immich niet meer de eigenaar is van dit domein dat tot een der oudste van de Moezel vallei mag gerekend worden, heeft ze wel ferm haar stempel gedrukt op de geschiedenis ervan. Ze zouden het wijngoed in hun bezit hebben van 1425 tot 1989, maar het was vooral Carl August Immich (CAI), die voor de belangrijkste omwenteling zorgde. Hij had meer wijngaarden nodig en vlakte met batterijen dynamietstaven (Batterieberg) de steile kliffen af, zodat ze konden beplant worden en omgevormd tot wijngaarden. Nadat Georg Immich het familiedomein verkocht brak de nieuwe eigenaar compleet met de zorgvuldig opgebouwde huisstijl en ging – om het beleefd uit te drukken – minder spannende wijnen produceren, met een faillissement tot gevolg in 2007.
En dan wordt het terug interessant. Gernot Kollman, die onder andere 4 jaar had gewerkt bij Van Volxem, kent het immense potentieel van de oude wijngaarden en vindt 2 investeerders die het domein terug mee in ere willen herstellen, en die mee gaan in zijn verhaal van beendroge, elegante, energieke en loepzuivere rieslings produceren met een immens bewaarpotentieel, zoals de familie Immich meer dan 500 jaar heeft gedaan.
De eerste jaargang 2009 is als het ware met een kanonkogel vol in de roos geploft. Wereldwijd spraken wijncritici over het meest indrukwekkende debuut ooit. De wijnmakers capaciteiten van Gernot werden al jaren erkend door vriend en vijand, maar dat hij bij wijze van spreken vanuit het niets ging meespelen met de allerbesten had niemand verwacht.
Ondertussen zijn de wijnen van Immich-Batterieberg een vaste waarde geworden in het huidige wijnlandschap die de lange wijngeschiedenis van dit domein terug het elan geeft waar ze al die jaren keihard voor gewerkt hebben op de steile wijngaarden rond Enkirch en die ze ruimschoots verdienen. Met dank aan een getalenteerde wijnmaker en visionair.